라틴어 문장 검색

sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)
o Dee cunctiparens, animae dator, o Dee Christe, cuius ab ore Deus subsistit Spiritus unus, te moderante regor, te vitam principe duco, iudice te pallens trepido, te iudice eodem spem capio fore quidquid ago veniabile apud te, quamlibet indignum venia faciamque loquarque.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1239)
agnoscit hic Vincentius adesse, quod speraverat, tanti laboris praemium, Christum datorem luminis.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.84)
"bene in datorem quod dedit refuderis."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1329)
"Christum loquenti lingua numquam defuit, nec verba quaeras quo regantur organo, cum praedicatur ipse verborum dator."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1394)
ne, si magis irritatus siet, Aliqua ad patrem hoc permanet, atque ego tum perpetuo perierim.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 466)
Utinam quidem, Quod cum salute eius fiat, ita se defatigarit velim, Ut triduo hoc perpetuo prorsum e lecto nequeat surgere.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 113)
nam hunc diem Misere nimis cupio, ut coepi, perpetuum in laetitia degere:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 118)
utinam hoc perpetuum fiat gaudium, Phrygiam ut uxorein meam una mecum videam liberam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 947)
at ego non posse arbitror Neque illum hanc perpetuo habere, neque me perpeti.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 351)
Numquid, Gnatho, tu dubitas quin ego nunc perpetuo perierim?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 841)
Non ego dicebam in perpetuum illam illi ut dares;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 586)
perfice hoc mihi perpetuo, Chreme.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 850)
Biennium ibi perpetuum misera illum tuli.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 1, scene 222)
Haud ita decet, si perpetuam vis esse affinitatem hanc, Celare te iras.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 219)

SEARCH

MENU NAVIGATION