라틴어 문장 검색

hactenus mihi videor de amicitia quid potuisse dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 31:8)
amicitiam nonne facile ei, qui ob eam summa fide, constantia iustitiaque servatam maximam gloriam ceperit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 32:11)
amor enim, ex quo amicitia nominata est, princeps est ad benevolentiam coniungendam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 34:7)
nam utilitates quidem etiam ab eis percipiuntur saepe, qui simulatione amicitiae coluntur et observantur temporis causa;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 34:8)
in amicitia autem nihil fictum, nihil simulatum est et, quidquid est, id est verum et' voluntarium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 34:9)
quapropter a natura mihi videtur potius quam indigentia orta amicitia, applicatione magis animi cum quodam sensu amandi, quam cogitatione quantum illa res utilitatis esset habitura.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 35:1)
quamquam confirmatur amor et beneficio accepto et studio perspecto et consuetudine adiuncta, quibus rebus ad illum primum motum animi et amoris adhibitis admirabilis quaedam exardescit benevolentiae . quam si qui putant ab imbecillitate proficisci, ut sit per quem adsequatur quod quisque desideret, humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae, quam ex inopia atque indigentia natam volunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 38:2)
quod si ita esset, ut quisque minimum esse in se arbitraretur, ita ad amicitiam esset aptissimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 38:3)
ut enim quisque sibi plurimum confidit et ut quisque maxime virtute et sapientia sic munitus est, ut nullo egeat suaque omnia in se ipso posita iudicet, ita in amicitiis expetendis colendisque maxime excellit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 39:1)
ut enim benefici liberalesque sumus, non ut exigamus gratiam - neque enim beneficium faeneramur, sed natura propensi ad liberalitatem sumus - sic amicitiam non spe mercedis adducti, sed quod omnis eius fructus in ipso amore inest, expetendam putamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 40:1)
Sic et utilitates ex amicitia maximae capientur, et erit eius ortus a natura quam ab imbecillitate gravior et verior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:5)
nam si utilitas conglutinaret amicitias, eadem commutata dissolveret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:6)
sed quia natura mutari non potest, idcirco verae amicitiae sempiternae sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:7)
ortum quidem amicitiae videtis, nisi quid ad haec forte vultis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:8)
Audite vero, optimi viri, ea quae saepissime inter me et Scipionem de amicitia disserebantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 43:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION