라틴어 문장 검색

nam locos quidem, quales sunt de testibus, semperne his credendum, et de argumentis, an habenda etiam parvis fides, adeo manifestum est ad forenses actiones pertinere, ut quidam neque ignobiles in officiis civilibus scriptos eos memoriaeque diligentissime mandatos in promptu habuerint, ut quotiens esset occasio, extemporales eorum dictiones his velut emblematis exornarentur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 71:1)
quidam enim circa res omnes, quidam circa civiles modo versari rhetoricen putaverunt;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 224:2)
quorum fuit Ariston, Critolai Peripatetici discipulus, cuius hic finis est, scientia videndi et agendi in quaestionibus civilibus per orationem popularis persuasionis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 228:2)
illud de omnibus, qui circa civiles demum quaestiones oratorem iudicant versari, dictum sit, excludi ab his plurima oratoris officia, illam certe laudativam totam, quae est rhetorices pars tertia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 229:2)
ita enim dicit (ut ipsis eorum verbis utar, qui haec ex Graeco transtulerunt), Ars inventrix et iudicatrix et decenti ornatu secundum mensionem eius, quod in quoque sumi persuasibile, in civili.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 230:2)
itemque Cornelius Celsus, qui finem rhetorices ait dicere persuasibiliter in dubia civili materia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 231:1)
qualis est ille, vis videndi et eloquendi de rebus civilibus sibi cum quadam persuasione et quodam corporis et eorum, quae dicet, pronuntiatione.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 231:3)
excludunt a rhetorice malos et illi, qui scientiam civilium officiorum putaverunt, si scientiam virtutem iudicant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 245:2)
sed anguste intra civiles quaestiones coercent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 245:3)
, non obscurus professor atque auctor, scientiam bene dicendi esse consentit, sed exceptionibus peccat adiiciendo circa civiles quaestiones et credibiliter;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 245:4)
quidam civiles quaestiones;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 335:3)
infinitae sunt, quae remotis personis et temporibus et locis ceterisque similibus in utramque partem tractantur, quod Graeci θέσιν dicunt, Cicero propositum, alii quaestiones universales civiles, alii quaestiones philosopho convenientes, Athenaeus partem causae appellat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 69:3)
Isocrates autem causam esse ait quaestionem finitam civilem aut controversam in personarum finitarum complexu;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 82:2)
negotialis est, in qua, quid iris ex civili more et aequitate sit, consideratur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 141:1)
cum proposita consultatione rogatus sententiam, si modo est sanus, non quiritet, sed quam maxime potest civili et humano ingressu mereri adsensum deliberantis velit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 276:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION