라틴어 문장 검색

Luna enim in coniunctione vivificum lumen a sole accipit, et cum Venus numquam longe distet a sole et Venus habeat movere humorem seminalem, luna quando soli coniungitur, acquirit Veneris virtutem.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:14)
Quarta mutatio est totius materiae distinctio, ut distribuatur locis membrorum secundariorum, quae creatrices virtutes non habent:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:24)
Membra autem figurata non sunt apta recipere virtutem motivam et operativam nisi per consolidationem et colligationem, quae sexta mutatione complentur per calorem cordis cum spiritu diffusum in membra, qui exsiccans superfluum humidum consolidat et confortat iuncturas et conexiones.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:28)
Septima mutatione motus per virtutes motivas omnibus membris a corde in fluitur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:29)
Sed, sicut dicit Galenus, virtus formativa tripliciter se habet ad materiam;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:34)
Et quando quidem virtus est abundans et materia diminuta, terminata est completo septimo mense;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:36)
et tunc virtus abundans fortem facit motum ad exitum, et nascitur puer et convalescit et efficitur parvus corpore et agillis valde in operationibus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:37)
Quando autem sunt adaequata virtus et materia et quando est superabundans materia, tunc non est completa septimo mense, sed quiescit per unam lunae conversionem, quae est mensis octavus, et completa terminatione in nono mense facit motum ad exitum et nascitur nono mense et convalescit;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:38)
est enim forma ordinis esse et vitae, imaginem habens virtutum caelestis circuli, sicut etiam dicimus aliquando, quod aliqua non vere sunt entia neque non entia, sed sunt aliqud entis, sicut ea quae sunt in anima, et secundum aliquos motus et tempus, ut dicit Avicenna.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 1:2)
Atque haud scio ipse an majoris virtutis mors ista quam vita sit.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 3:17)
Ibi igitur quaerat quod verum est, quod est et manet, seque in se colligat, et congreget omnem aciem virtutis suae;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 4:23)
Quis enim oculis potuit videre virtutis splendorem?
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 5:3)
Quid igitur mali est animae, quae puritatem suam custodierit et virtutum disciplinam servaverit?
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 2:14)
Virtute utique, et bonis moribus.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 3:8)
sed quia per virtutem quod malum est suum repellit;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 3:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION