라틴어 문장 검색

Quomodo irascuntur, si tonsor paulo neglegentior fuit, tamquam virum tonderet !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 66:3)
Ne illos quidem inter otiosos numeraverim,qui sella se et lectica huc et illuc ferunt et ad gestationum suarum, quasi deserere illas non liceat, horas occurrunt, quos quando lavari debeant, quando natare, quando cenare, alius admonet ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 69:1)
Non decet regem saeva nec inexorabilis ira, non multum enim supra eum eminet, cui se irascendo exaequat ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 30:1)
irasci non potes, nisi ut omnia tremant, quia neminem adfligere, nisi ut, quidquid circa fuerit, quatiatur.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 47:2)
Hoc quam verum sit, admonere te exemplo domestico volo.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 51:1)
Rursus silentio interposito maiore multo voce sibi quam Cinnae irascebatur :
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 55:1)
Sed mox de Sulla, cum quaeremus, quomodo hostibus irascendum sit, utique si in hostile nomen cives et ex eodem corpore abrupti transierint ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 75:3)
Quod bonorum parentium, qui obiurgare liberos non numquam blande, non numquam minaciter solent, aliquando admonere etiam verberibus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 86:2)
Morbis medemur nec irascimur ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 104:3)
Supervacuum est hoc loco admonere, ne facile credat, ut verum excutiat, ut innocentiae faveat et, ut appareat, non minorem agi rem periclitantis quam iudicis sciat;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 123:1)
magis irascetur a communi frugalitate desciscentibus, si paucos esse eos viderit.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 136:3)
sed quia nec ultionem sequitur (non enim laesa est) nec peccato alicui irascitur (nullum enim antecessit crimen), extra finitionem nostram cadit ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 15:1)
Aliquem verbis tantum admonebit, poena non adficiet aetatem eius emendabilem intuens;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 31:4)
" Admone istum, ne postea tam improbe oscitet.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 97:5)
non illa in culpa est, cuius nota erat condicio, sed mortalis animi spes avida, quae subinde, quid rerum natura sit, obliviscitur nec umquam sortis suae meminit, nisi cum admonetur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 61:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION