라틴어 문장 검색

ceterum maior praesentis veneratio cepit, et, praeterquam quod suapte natura multa maiestas inerat, adornabat promissa caesaries habitusque corporis non cultus munditiis, sed virilis vere ac militaris, et aetas erat in medio virium robore, quod plenius nitidiusque ex morbo velut renovatus flos iuventae faciebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 517:1)
Si - quod omnes dei omen avertant et dicere etiam reformidat animus, sed quae acciderunt accidere possunt - victor Hannibal ire ad urbem perget, tum demum te consulem ex Africa, sicut Q. Fulvium a Capua, arcessemus?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 616:2)
itaque, ut qui simul desiderio patriae angerentur, simul cupiditate inimicos ulciscendi arderent, redemptis extemplo iis remissisque, cum ordinem agendae rei composuissent signaque quae procul edita observarent, ipsi ad Scipionem Syracusas profecti, apud quem pars exsulum erat, referentes ibi promissa captivorum cum spem ab effectu haud abhorrentem consuli fecissent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 89:1)
itaque quo maturius fatis ominibus oraculisque portendentis sese victoriae compotes fierent, id cogitare atque agitare, quae ratio transportandae Romam deae esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 144:1)
veritus ne, si traiecisset in Africam Scipio, parvum vinculum eae nuptiae essent, dum accensum recenti amore Numidam habet, perpellit blanditiis quoque puellae adhibitis ut legatos in Siciliam ad Scipionem mittat per quos moneat eum ne prioribus suis promissis fretus in Africam traiciat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 326:1)
Scipio, quod esset proximum promunturium percunctatus, cum Pulchri promunturium id vocari audisset, placet omen inquit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 380:2)
sed si captivae apud dominum vitae necisque suae vocem supplicem mittere licet, si genua, si victricem attingere dextram, precor quaesoque per maiestatem regiam, in qua paulo ante nos quoque fuimus, per gentis Numidarum nomen, quod tibi cum Syphace commune fuit, per huiusce regiae deos, qui te melioribus ominibus accipiant quam Syphacem hinc miserunt,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 155:1)
institit deinde reputare secum ipse quem ad modum promissi fidem praestaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 162:1)
postea et ab Delio, qui ex pacto travecti eo fuerant, promissis regis, cum desiderium quoque patriae facilius ad credendum inclinaret animos, revocati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 516:1)
omen quoque ea maritima tempestas ad rem terra gerendam fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 523:1)
ceterum non plures tantum Macedones quam ante tuebantur urbem arcesque, sed etiam praesentioribus animis, et castigationis regis in admissa culpa et simul minarum, simul promissorum in futurum memores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 536:1)
ducem promissis ingentibus oneratum, si fides extet, vinctum tamen tribuno tradit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 130:2)
mos erat comitiorum die primo velut ominis causa praetores pronuntiare Iovem Apollinemque et Herculem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 321:1)
Hannibal postquam vectigalia quanta terrestria maritimaque essent et in quas res erogarentur animadvertit, et quid eorum ordinarii rei publicae usus consumerent, quantum peculatus averteret, omnibus residuis pecuniis exactis, tributo privatis remisso satis locupletem rem publicam fore ad vectigal praestandum Romanis pronuntiavit in contione et praestitit promissum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 559:1)
et ea vanitas promissorum non apud Philippum modo sed etiam apud Amynandrum valuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 557:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION