라틴어 문장 검색

Et de incesto convivio fabulam grandem adversum nos daemonum coitio mentita est, ut gloriam pudicitiae deformis infamiae aspersione macularet, ut ante exploratam veritatem homines a nobis terrore infandae opinionis averteret.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 31장 1:1)
"Animadvertis, philosophos eadem disputare quae dicimus, non quod nos simus eorum vestigia subsecuti, sed quod illi de divinis praedicationibus prophetarum umbram interpolatae veritatis imitati sint."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 34장 1:7)
"Addunt istis et illa ad retorquendam veritatem, in pecudes, aves, beluas hominum animas redire."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 34장 1:10)
"Quid ingrati sumus, quid nobis invidemus, si veritas divinitatis nostri temporis aetate maturuit?"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 38장 1:16)
Cum Octavius perorasset, aliquamdiu nos ad silentium stupefacti intentos vultus tenebamus, et quod ad me est, magnitudine admirationis evanui, quod ea, quae facilius est sentire quam dicere, et argumentis et exemplis et lectionum auctoritatibus adornasset et quod malevolos isdem illis quibus armantur, philosophorum telis retudisset, ostendisset etiam veritatem non tantummodo facilem sed et favorabilem.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 39장 1:1)
"Etiam nunc tamen aliqua consubsidunt non obstrepentia veritati, sed perfectae institutioni necessaria, de quibus crastino, quod iam sol occasui declivis est, ut de toto congruentes promptius requiremus."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 40장 1:6)
Quamquam oriretur a sensibus tamen non esse iudicium veritatis in sensibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 38:2)
at eius unda cum est pulsa remis, purpurascit, et quidem aquae tinctum quodam modo et infectum alius adultis, alius valentibus alius aegris, alius siccis alius vinulentis Si quando enim nos demersimus ut qui urinantur, aut nihil superum aut obscure admodum cernimus quibus etiam alabaster plenus unguenti putre esse videtur nihil ab homnine percipi posse, nihilque reianzere sapienti nisi diligentissimam inquisitionem veritatis propterea quia si incertis rebus esset assensus etiam si fortasse verae forent liberari errore non posset, quae maxima est culpa sapientis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER SECUNDUS4)
itaque non tam ista me sapientiae, quam modo Fannius commemoravit, fama delectat, falsa praesertim, quam quod amicitiae nostrae memoriam spero sempiternam fore, idque eo mihi magis est cordi, quod ex omnibus saeculis vix tria aut quattuor nominantur paria amicorum, quo in genere sperare videor Scipionis et Laeli amicitiam notam posteritati fore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 19:3)
obsequium amicos, veritas odium parit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 113:2)
molesta veritas, siquidem ex ea nascitur odium, quod est venenum amicitiae, sed obsequium multo molestius, quod peccatis indulgens praecipitem amicum ferri sinit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 113:3)
maxima autem culpa in eo, qui et veritatem aspernatur et in fraudem obsequio impellitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 113:4)
Cuius autem aures clausae veritati sunt, uta ab amico verum audire nequeat, huius salus desperanda est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 114:1)
quamvis enim multis nominibus est hoc vitium notandum levium hominum atque fallacium, ad voluptatem loquentium omnia, nihil ad veritatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 116:2)
delet enim veritatem, sine qua nomen amicitiae valere non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 117:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION