라틴어 문장 검색

Idcirco de ambitu sollicitudo requiritur, quae cum sincero in homines amore nectitur atque cum continuato studio erga societatis quaestiones.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 122:7)
Idcirco ait “non ad Dei consilium pertinere hoc donum ministrare ita ut eius beneficia tantummodo in utilitatem paucorum recidant”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 125:12)
Naturam transformare utilitatis causa proprium est humani generis eius ab ortu, et hoc modo technica ars “hominis animum, qui ad quasdam materiales condiciones gradatim superandas tendit, patefacit”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 138:5)
105. Facile creditur “quodlibet potestatis incrementum utique progressum constituere, securitatis augmentum, utilitatis, beneficii, vitalis vigoris, bonorum plenitudinis”, proinde ac si realitas, bonum et veritas sponte emanent ipsa ex technologiae et oeconomiae potentia.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 141:1)
Hanc ob rationem fieri potest ut hodie genus humanum provocationum quae adsunt gravitatem haud percipiat, atque “facultas hominis imperium male adhibendi constanter augescit”, cum “libertatis normae desunt, sed solum opinatae utilitatis securitatisque sunt necessitates”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 141:4)
Re quidem vera technica sibi proponere solet ut ne aliquid extra eius strictissimam logicam maneat, et “homo qui eius primas sustinet partes scit eam ad extremum minime dirigi ad utilitatem nec beneficium, sed ad dominationem;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 145:3)
117. Quod sollicitudo deest ut damna naturae illata et impactio ambitalis consiliorum existimentur, tantum visibile signum est nullius voluntatis nuntium agnoscendi quem natura in ipsis suis structuris inscriptum fert.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 155:1)
Quapropter mirandum non est, cum ubique adsit paradigma technocraticum et humanum imperium sine limitibus adoretur, simul progredi in personis hunc relativismum in quo omnia sint nullius momenti nisi proximis inserviunt propriis utilitatibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 161:4)
Eadem est logica quae sexu ad parvulos abutendos inducit, vel ad seniores derelinquendos quippe qui utilitatibus propriis inutiles sint.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 162:2)
Hanc ob rem, hodierni mundi realitas socialis, praeter definitas utilitates societatum bonis gignendis atque controversae rationis oeconomicae, postulat ut “pro omnibus promoveatur in primis propositum accedendi ad laborem eumque servandi”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 167:7)
Cognitio completa quandoque non consideratur, sed ea eligitur secundum propriam utilitatem, politicam, oeconomicam vel ideologicam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 176:3)
136. Ceterum sollicitudinis profecto est causa quod quidam motus oecologici integritatem ambitus defendunt et merito iureque definitos limites postulant scientificae inquisitionis, dum nonnumquam eadem principia vitae humanae non adhibent.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 177:1)
Oecologia igitur sollicitudinem etiam postulat culturalium divitiarum humanitatis latiore sensu.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 188:5)
Si quidem terra nobis datur, nobis non licet iam cogitare tantummodo de quadam regula ad utilitatem attinente productionemque pro lucro singulorum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 207:5)
Nisi praecipua haec interrogatio agitatur, non credimus nostras oecologicas sollicitudines magni momenti effectus habere posse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 208:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION