도구

도구

라틴어 문장 검색

Quid autem de dignitatibus potentiaque disseram, qua uos uerae dignitatis ac potestatis inscii caelo exaequatis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:1)
Omnem terrae ambitum, sicuti astrologicis demonstrationibus accepisti, ad caeli spatium puncti constat obtinere rationem, id est, ut, si ad caelestis globi magnitudinem conferatur, nihil spatii prorsus habere iudicetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:7)
Quo caelum regitur regat!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 30:1)
Recto spectat uertice caelum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 30:1)
Respicite caeli spatium, firmitudinem, celeritatem et aliquando desinite uilia mirari.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:16)
Terrarum caelique sator, qui tempus ab aeuo
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 2:1)
Circuit et simili conuertit imagine caelum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 17:1)
In caelum terramque seris, quas lege benigna
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 20:1)
Quid quod mollissimum quidque, sicuti medulla est, interiore semper sede reconditur, extra uero quadam ligni firmitate, ultimus autem cortex aduersum caeli intemperiem quasi mali patiens defensor opponitur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:9)
extra ne quaesieris ultorem, tu te ipse in deteriora trusisti ueluti, si uicibus sordidam humum caelumque respicias, cunctis extra cessantibus ipsa cernendi ratione nunc caeno nunc sideribus interesse uidearis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:5)
Ea series caelum ac sidera mouet, elementa in se inuicem temperat et alterna commutatione transformat, eadem nascentia occidentiaque omnia per similes fetuum seminumque renouat progressus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:7)
Aspice summi culmina caeli;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 3:1)
Ultimi caelum meruit laboris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIV 31:1)
Qui recto caelum uultu petis exserisque frontem,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, X 13:1)
Nec rerum iudicia confundit unoque suae mentis intuitu tam necessarie quam non necessarie uentura dinoscit, sicuti uos cum pariter ambulare in terra hominem et oriri in caelo solem uidetis, quamquam simul utrumque conspectum tamen discernitis et hoc uoluntarium illud esse necessarium iudicatis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION