라틴어 문장 검색

Qui manducat carnem meam et bibit sanguinem meum, in me manet, et ego in eum;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1511)
Et obtestans supradictos missos, ut contestarent Tassilonem, ut non aliter fecisset, nisi in omnibus oboediens fuisset domno regi Carolo et filiis eius ac genti Francorum, ut ne forte sanguinis effusio provenisset vel lesio terrae illius;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:8)
perlatum est ad imperatorem aestate praeterita, Christi sanguinem in Mantua civitate fuisse repertum;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 804 164:6)
Sed Nortmanni incendiis et devastationibus inhiantes sanguinemque humanum sitientes ad interitum et perditionem regni mense Novembrio in Gandao monasterio sedem sibi ad hiemandum statuunt et mense Decembrio corpus sancti Vedasti Vallis supra Sumnam in villa sua defertur.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXVIIII 8:3)
Et dum rex aprum vellet percutere, quidam e suis Bertoldus nomine, cum ei iuvare vellet, casu regem in tibia vulneravit, et accepto vulnere supervixit plus VII diebus atque in eodem loco defunctus est . . . . .
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXIIII 24:10)
At Nortmanni cum impetu portam ipsius turris adeunt ignemque subponunt, et hi qui infra erant fracti vulneribus et incendio capiuntur atque ad obprobrium Christianorum diversis interficiuntur modis atque in flumine praecipitantur.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 28:7)
Nortmanni tamen cotidie, non cessant obpugnare civitatem, et ex utraque parte multi interficiuntur, pluresque vulneribus debilitantur, escae etiam coeperunt minui in civitate.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 29:9)
Cumque nudassent illum armis suis, supervenit quidam e Francis Ragnerus nomine comes eiusque corpus non absque vulneribus illis tulit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 31:5)
Verum pietas Dei non concessit sanguinem finem litis finiri.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCIIII 51:11)
Cumque hoc contradiceret Fulcho atque Heribertus, Winetmarus inprovise superveniens Fulchoni archiepiscopo cum suis complicibus, quod dictum nefas est, multis perfossum vulneribus interfecerunt XVI. Kal.
(ANNALES VEDASTINI, Anno CM 64:3)
Non ero securus, dum sit tibi tanta securis, Dum cutis hec memorat uulnera scripta sibi.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:6)
Nam gemitus ueniam uulnere cordis emit.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:10)
Vulnera ne facias, que potes ipse pati.
(ANONYMUS NEVELETI, De uulpe et ciconia 36:15)
Mule Musca nocet uulnere siue minis:
(ANONYMUS NEVELETI, De mula et musca 39:2)
Maior idem loquitur uulneris ipse color.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION