도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed quorsum tibi, Aviene, hoc tendit exemplum?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 4:3)
Inde Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 9:1)
Dicente adhuc Symmacho et, ut videbatur, plura dicturo intercedens Avienus, ut fieri in sermonibus convivalibus solet:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 14:1)
Permitte, Aviene, Symmachus explicet de his quos iam nominaverat dicta Ciceronis:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 15:2)
Reticente Avieno Symmachus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 16:1)
Sed perge, Aviene:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 16:6)
His dictis et excitata laetitia cum in Avieno memoria florida et amoenitas laudaretur ingenii, mensas secundas minister admovit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 1:1)
Et Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 2:1)
Respondit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 6:1)
Perge quaeso, inquit Avienus, omnia quae Homero subtraxit investigare.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 16:1)
Et cum rogasset Avienus ut non sparsim sed ab initio per ordinem annotaret, ille manu retractis in calcem foliis sic exorsus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 1:1)
Cum Servius ista dissereret, Praetextatus Avienum Eustathio insusurrantem videns:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 1:1)
Quin age, inquit, Eustathi, verecundiam Avieni probi adolescentis iuva, et ipse publicato nobis quod inmurmurat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 1:2)
Probo, inquit, mi Aviene, quod ea de quibus ambigis clam te esse non pateris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 3:2)
Tunc Avienus, totus conversus in Servium:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION