라틴어 문장 검색

Sit ABC Parabola umbilicum habens S. Chordâ AC bisectâ in I abscindatur segmentum ABCI, cujus diameter sit I[mu] & vertex [mu].
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 44:1)
dico quod punctum E abscindet de chorda AC segmentum AE tempori proportionale quamproximè.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 44:5)
operti alioqui atque etiam oblisi pondere essemus.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 16:5)
sed violas lasciva iacit foliisque rosarum dimicat et calathos inimica per agmina fundit, inde eblanditis Virtutibus halitus inlex inspirat tenerum labefacta per ossa venenum, et male dulcis odor domat ora et pectora et arma ferratosque toros obliso robore mulcet.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 186)
"nonne triumphum egimus e Scarioth, magnus qui discipulorum et conviva Dei, dum fallit foedere mensae haudquaquam ignarum dextramque parabside iungit, incidit in nostrum flammante cupidine telum, infamem mercatus agrum de sanguine amici numinis, obliso luiturus iugera collo?"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1144)
invadit trepidam virtus fortissima duris ulnarum nodis, obliso et gutture frangit exsanguem siccamque gulam;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1163)
Tum pius Aeneas umeris abscindere vestem, auxilioque vocare deos, et tendere palmas:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 26:3)
Hic plantas tenero abscindens de corpore matrum deposuit sulcis, hic stirpes obruit arvo quadrifidasque sudes et acuto robore vallos;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 2:8)
haec et quae poterunt reditus abscindere dulcis eamus omnis exsecrata civitas aut pars indocili melior grege;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1614)
nonne, cupidinibus statuat natura modum quem, quid latura sibi, quid sit dolitura negatum, quaerere plus prodest et inane abscindere soldo?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Improbus, dum vitia quaedam declinant, in contraria incidere. 1:26)
' 'quid, caput abscissum manibus cum portat Agave gnati infelicis, sibi tunc furiosa videtur?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 6:14)
Si non patriam meam impugnat, sed suae gravis est et sepositus a mea gente suam exagitat, abscindit, nihilo minus illum tanta pravitas animi, etiam si non inimicum, invisum mihi efficit, priorque mihi ac potior eius officii ratio est, quod humano generi, quam quod uni homini debeo.
(세네카, 행복론, Liber VII 104:2)
Curtius expletis statuit monumenta lacunis, admisso Decius proelia rupit equo, Coclitis abscissos testatur semita pontes, est cui cognomen corvus habere dedit:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1129)
illa ruit, qualis celerem prope Thermodonta Strymonis abscisso fertur aperta sinu.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 444)
Quis rude et abscissum miseris animantibus aequor fecit iter solidaeque pios telluris alumnos expulit in fluctus pelagoque immisit hianti audax ingenii?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri19)

SEARCH

MENU NAVIGATION