라틴어 문장 검색

quae ex mobilissima purissimaque aetheris parte gignuntur neque ulla praeterea sunt admixta natura totaque sunt calida atque perlucida, ut ea quoque rectissime et animantia esse et sentire atque intellegere dicantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 39:8)
quod si admixtum est etiam ambiguum, fit salsius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 255:3)
neque solum tibi improborum dominatus, sed etiam propter admixtam civium caedem bonorum victoria maerori fuisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 12:3)
et cum simplex animi natura esset neque haberet in se quicquam admixtum dispar sui atque dissimile, non posse eum dividi, quod si non posset, non posse interire;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 99:6)
Arabes qui fuerunt admixto Parthico ornatu, dicuntur omnes revertisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS: AD AP. CLAVDIVM PVLCHRVM, letter 8 12:4)
in animi autem cognitione dubitare non possumus, nisi plane in physicis plumbei sumus, quin nihil sit animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 70:1)
Quamlibet lambe otio;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Canes et corcodili.4)
Quae cum lagonae collum frustra lamberet, Peregrinam sic locutam volucrem accepimus:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Vulpes et ciconia.6)
illa manus lambit patriisque dat oscula palmis nec retinet lacrimas et, si modo verba sequantur, oret opem nomenque suum casusque loquatur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 63:6)
Ut nemus intravit letataque corpora vidit victoremque supra spatiosi corporis hostem tristia sanguinea lambentem vulnera lingua, "aut ultor vestrae, fidissima corpora, mortis, aut comes" inquit "ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 8:1)
ille suae lambebat coniugis ora inque sinus caros, veluti cognosceret, ibat et dabat amplexus adsuetaque colla petebat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 58:2)
lambendo mater in artus fingit et in formam, quantam capit ipsa, reducit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 30:8)
cernere erat steriles subito splendescere frondes, accensisque eitum foliis magno inpete late conlucere Deum, nec spinea laedere texta, lambere sanguineos fructus et poma eruenta, stringere mortiferi vitalia germina ligni, quandoquidem tristes purgantur sanguine eulpae, quem contorta rubus densis cruciatibus edit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 325)
perfidus ille Deo, quamvis non perfidus orbi, augustum caput ante pedes curvare Minervae fictilis et soleas Iunonis lambere, plantis Herculis advolvi, genua incerare Dianae, quin et Apollineo frontem submittere gypso aut Pollucis equum suffire ardentibus extis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3145)
lambunt indomiti virum leones, intactumque Dei tremunt alumnum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum15)

SEARCH

MENU NAVIGATION