라틴어 문장 검색

ex quo uno genere totus est Tutor, mimus vetus, oppido ridiculus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 259:2)
tantum genus huius ridiculi insigni aliqua et nota re notari volo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 259:4)
" Ridicule etiam illud L. [Porcius] Nasica censori Catoni;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 260:3)
exprimenda enim sunt et ponenda ante oculos ea, quae videantur et veri similia, quod est proprium narrationis, et quae sint, quod ridiculi proprium est, subturpia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 264:3)
" Sunt etiam illa subabsurda, sed eo ipso nomine saepe ridicula, non solum mimis perapposita, sed etiam quodam modo nobis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 274:1)
Salsa sunt etiam, quae habent suspicionem ridiculi absconditam, quo in genere est Siculi illud, cui cum familiaris quidam quereretur quod diceret uxorem suam suspendisse se de ficu, "amabo te," inquit "da mihi ex ista arbore quos seram surculos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 278:1)
" Me tamen hercule etiam illa valde movent stomachosa et quasi submorosa ridicula, non cum a moroso dicuntur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 279:1)
" Huic generi quasi contrarium est ridiculi genus patientis ac lenti, ut, cum Cato percussus esset ab eo, qui arcam ferebat, cum ille diceret "cave," rogavit "num quid aliud ferret praeter arcam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 279:7)
" Saepe etiam sententiose ridicula dicuntur, ut M. Cincius, quo die legem de donis et muneribus tulit, cum C. Cento prodisset et satis contumeliose "quid fers, Cinciole?"
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 286:3)
Itaque imbuendus est is, qui iocose volet dicere, quasi natura quadam apta ad haec genera et moribus, ut ad cuiusque modi genus ridiculi vultus etiam accommodetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 289:3)
Nam illud admodum ridiculum, quod negas Deiotarum auspiciorum, quae sibi ad Pompeium proficiscenti facta sint, paenitere, quod fidem secutus amicitiamque populi Romani functus sit officio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 115:1)
"Nam illud admodum ridiculum, quod negas, ' Deiotarum auspiciorum, quae sibi ad Pompeium facta sint, paenitere, quod fidem secutus amicitiamque populi Romani functus sit officio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 115:1)
verum hoc ridiculum est de magistro.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 1 6:4)
consul autem ipse parvo animo et pravo tamen cavillator genere illo moroso quod etiam sine dicacitate ridetur, facie magis quam facetiis ridiculus, nihil agens cum re publica, seiunctus ab optimatibus, a quo nihil speres boni rei publicae quia non vult, nihil speres mali quia non audet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 13 4:5)
non sunt haec ridicula, mihi crede.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 17 23:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION