라틴어 문장 검색

nec refert utrum nos in loca deveniamus nobis adversa et caeli mutemus amictum, an caelum nobis ultro natura corumptum deferat aut aliquid quo non consuevimus uti, quod nos adventu possit temptare recenti.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 36:12)
Colitur etiam apud Lacedaemonios simulachrum Liberi patris hasta insigne, non thyrso:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 2:1)
sed cum thyrsum tenet, quid aliud quam latens telum gerit, cuius mucro hedera lambente protegitur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 2:2)
Simulachrum huius deae in monte Libano fingitur capite obnupto, specie tristi, faciem manu laeva intra amictum sustinens, lacrimae visione conspicientium manare creduntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:1)
Fuit enim vestitu ad munditiem curioso, et ut bene amictus iret, faciem in speculo quaerebat, ubi se intuens togam corpori sic applicabat, ut rugas non forte sed industria locatas artifex nodus astringeret et sinus ex conposito defluens modum lateris ambiret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 4:2)
At Venus obscuro gradientes aere sepsit, Et multo nebulae circum dea fudit amictu, Cernere ne quis eos, neu quis contingere posset, Molirive moram aut veniendi poscere causas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 8:1)
Nec me animi fallit, quam sint obscura, sed acri Percussit thyrso laudis spes magna meum cor, Et simul incussit suavem mi in pectus amorem Musarum:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 3:2)
Sic autem vitiis inretitos, si et hoc in conviviis exegerit loquendi ordo, feriet philosophia non sentientes, ut Liber pater thyrso ferit per obliquationem circumfusae hederae latente mucrone, quia non ita profitebitur in convivio censorem ut palam vitia castiget:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 22:1)
latuit plebeio tectus amictu Omnis honos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:9)
Balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus, Colla monile decens, humerisque haerentia primis Suppara nudatos cingunt angusta lacertos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:21)
quamquam plebeio tectus amictu, Indocilis privata loqui.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 5:46)
Discolor et vario furialis cultus amictu Induitur, vultusque aperitur, crine remoto, Et coma vipereis substringitur horrida sertis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 6:14)
Regem parere iubenti Ardua non piguit, positisque insignibus aulae Egreditur, famuli raptos indutus amictus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 3:13)
Sic ubi fata, caput ferali obduxit amictu, Decrevitque pati tenebras, puppisque cavernis Delituit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:67)
Sic orbem torquente Noto Romana iuventus Procubuit, metuensque rapi, constrinxit amictus, Inseruitque manus terrae:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 5:42)

SEARCH

MENU NAVIGATION