도구

도구

라틴어 문장 검색

nec male odorati sit tristis anhelitus oris:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:361)
quam iuvet, et voces et anhelitus arguat oris; a!
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 166:4)
nullus anhelabat sub adunco vomere taurus, nulla sub imperio terra colentis erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권189)
alta iacet vasti super ora Typhoeos Aetne, cuius anhelatis ignibus ardet humus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권339)
Saepe, ubi constiterant hinc Thisbe, Pyramus illinc, inque vices fuerat captatus anhelitus oris, invide dicebant paries, quid amantibus obstas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 8:13)
sed certe sonitusque pedum terrebat et ingens crinales vittas adflabat anhelitus oris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 57:25)
subit ille, nec ignes sentit anhelatos (tantum medicamina possunt), pendulaque audaci mulcet palearia dextra, suppositosque iugo pondus grave cogit aratri ducere et insuetum ferro proscindere campum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 7:9)
Viscera torrentur primo, flammaeque latentis indicium rubor est et ductus anhelitus ingens.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 48:2)
instat anhelanti prohibetque resumere vires, et cervice mea potitur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 5:18)
Aridus e lasso veniebat anhelitus ore, metaque erat longe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 62:10)
hostis, habens arcus imbutaque tela venenis, saevus anhelanti moenia lustrat equo, utque rapax pecudem, quae se non texit ovili, per sata, per silvas fertque trahitque lupus, sic, siquem nondum portarum saepe receptum barbarus in campis repperit hostis, habet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 131)
luteum medicamen operta nox habuit, tenebras obducta uligo removit, insuper ostendit quonam caligo lavacro expurganda foret, variis Siloa refundit momentis latices, nec fluctum semper anhelat, sed vice distincta largos lacus accipit haustus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3227)
in corpore discas rem non corpoream sollers interprete Christo qui Patrem proprium mortali in corpore monstrat, perspice quam varios fundamus ab ore vapores, spiramus quotiens animae sufflabilis auras, nunc flatum tepidum calor exhalatus anhelat, rorantes nebulas udis de faucibus efflans;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3273)
fundit opus natura suum, quo parvula anhelent vaseula vitalisque adsit scintilla coactis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3301)
nec non imbrifero ventus anhelitu crassa nube leves invehit alites, quae, difflata in humum cum semel agmina fluxerunt, reduci non revolant fuga.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae31)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION