도구

도구

라틴어 문장 검색

si M. Brutus intercessurum se dixit palam, nisi quid inter ipsum Alfenum et Naevium conveniret, videturne intercessisse appellatio tribunorum non morae, sed auxili causa?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 20장 3:6)
Perlucide explanavit “Ecclesiam utique legitimum privatae proprietatis ius tueri, at nec minore perspicuitate docere in omni privata proprietate inesse sociale officium, quoniam bona generali proposito inserviunt, quam eis dedit Deus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 125:11)
158. In condicionibus hodiernis mundanae societatis, in qua plures conspiciuntur inaequalitates et frequentiores usque sunt personae quae excluduntur ac fraudantur fundamentalibus iuribus humanis, principium communis boni continuo transformatur, veluti logica et necessaria consecutio, in appellationem ad solidarietatem et in optionem quandam praeferentem pauperes.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 205:1)
Gratia, quae tendit ad se manifestandam sensibiliter, attingit mirabilem perspicuitatem cum Deus ipse, homo factus, usque eo pervenit ut comedatur a sua creatura.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 299:2)
In voce Abraham relata, altam appellationem ipse agnoscit, quae in ipsius corde perpetuo est inscripta.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:3)
33. Apud sancti Augustini vitam insigne huius itineris exemplum invenimus in quo inquisitio rationis, una cum desiderio veritatis et perspicuitatis, in fines fidei est cooptata, ex qua novum sensum accepit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 57:1)
paulatim a philosophis ac maxime Stoicis auctus est numerus, primum convinctionibus articuli adiecti, post praepositiones, nominibus appellatio, deinde pronomen, deinde mixtum verbo participium, ipsis verbis adverbia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 137:1)
alii tamen ex idoneis dumtaxat auctoribus octo partes secuti sunt ut Aristarchus et aetate nostra Palaemon, qui vocabulum sive appellationem nomini subiecerunt tanquam speciem eius.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 138:2)
vocabulum an appellatio dicenda sit προσηγορία et subiicienda nomini necne, quia parvi refert, liberum opinaturis relinquo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 139:1)
oratio vero, cuius summa virtus est perspicuitas, quam sit vitiosa, si egeat interprete?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 261:2)
non ut ex iis utique improbentur poetae (quibus, quia plerumque servire metro coguntur, adeo ignoscitur, ut vitia ipsa allis in carmine appellationibus nominentur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 316:1)
et grammatice (quam in Latinum transferentes litteraturam vocaverunt) fines suos norit, praesertim tantum ab hac appellationis suae paupertate, intra quam primi illi constitere, provecta;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 5:1)
nam et prima est eloquentiae virtus perspicuitas, et quo quis ingenio minus valet, hoc se magis attollere et dilatare conatur, ut statura breves in digitos eriguntur et plura infirmi minantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 39:3)
igitur rhetorice (iam enim sine metu cavillationis utemur hac appellatione) sic, ut opinor, optime dividetur, ut de arte, de artifice, de opere dicamus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 208:1)
sin hac appellatione verba ipsa significari putamus, nihil haec sine rerum substantia faciunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 334:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION