라틴어 문장 검색

strident oculis ardentibus ignes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:42)
Sed pronum, cum tanta novae sit copia mortis, Emathiis unum campis adtollere corpus, Ut modo defuncti tepidique cadaveris ora Plena voce sonent nec, membris sole perustis, Auribus incertum feralis strideat umbra.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:57)
Quod trepidus bubo, quod strix nocturna queruntur, Quod stridunt ululantque ferae, quod sibilat anguis, Exprimit, et planctus illisae cautibus undae;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 6:30)
Illam non fluctus stridensque rudentibus Eurus Movit, et exsurgens ad summa pericula clamor:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:69)
Quam segnis Scythicae strideret arundinis aer.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:65)
Coeunt ignes stridentibus undis, Et premitur natura poli.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 9:20)
Hic ebulum stridet, peregrinaque galbana sudant, Et tamarix non laeta comis, Eoaque costus, Et panacea potens, et Thessala centaurea:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 9:57)
Qui tecum cupis esse meos ubicumque libellos Et comites longae quaeris habere viae, Hos eme, quos artat brevibus membrana tabellis:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, II1)
Differat hoc, patrios optat qui vincere census Atriaque inmodicis artat imaginibus.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XC3)
Si quid nostra tuis adicit vexatio rebus, Mane vel a media nocte togatus ero Stridentesque feram flatus aquilonis iniqui Et patiar nimbos excipiamque nives.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, LXXXII1)
Longior undecimi nobis decimique libelli Artatus labor est et breve rasit opus.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, IV1)
Stridentem gelidis hunc Salo tinxit aquis.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, XXXIII Pugio2)
Pellibus exiguis artatur Livius ingens, Quem mea non totum bibliotheca capit.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, CXC Titus Livius in membranis1)
evrusque notusque cardinales quattuor venti sunt, de quibus nunc tres ponit, paulo post unum quem omiserat reddit, ut stridens aquilone procella.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 851)
stridentibus alis signum augurii est.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 3971)

SEARCH

MENU NAVIGATION