라틴어 문장 검색

Lucio Lucullo liberius resistenti tantum calumniarum metum iniecit, ut ad genua ultro sibi accideret.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 20장 4:2)
praeterea Galliarum et Hispaniarum Syriaeque et Graeciae principes confiscatos ob tam leue ac tam inpudens calumniarum genus, ut quibusdam non aliud sit obiectum, quam quod partem rei familiaris in pecunia haberent;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 49장 2:1)
damnato reo paulatim genus calumniae eo processit, ut haec quoque capitalia essent:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 58장 1:4)
legata ex testamento Tiberi quamquam abolito, sed et Iuliae Augustae, quod Tiberius suppresserat, cum fide ac sine calumnia repraesentata persoluit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 16장 3:1)
Exhaustus igitur atque egens ad rapinas conuertit animum uario et exquisitissimo calumniarum et auctionum et uectigalium genere.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 38장 1:1)
uerum ut spes fefellit, destitutus atque ita iam exhaustus et egens ut stipendia quoque militum et commoda ueteranorum protrahi ac differri necesse esset, calumniis rapinisque intendit animum.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 32장 1:1)
creditorum quidem praestolantium ac detinentium turbam et in iis Sinuessanos Formianosque, quorum publica uectigalia interuerterat, non nisi terrore calumniae amouit, cum libertino cuidam acerbius debitum reposcenti iniuriarum formulam, quasi calce ab eo percussus, intendisset nec aliter quam extortis quinquaginta sestertiis remisisset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Vitellius, 7장 2:2)
fiscales calumnias magna calumniantium poena repressit, ferebaturque uox eius:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 9장 3:3)
Expresserat non adsensionem modo, sed etiam vocem, seniorum praecipue, quibus gravis erat inveterati moris externa mutatio.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 5장 20:2)
" Calumniae et convicia plurima quae in Washingtonium congesta fuerant, nullum ab eo responsum elicere unquam poterant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM.13)
Haec cum Praetextato et ceteris prona adsensione placuissent, Euangelus exclamavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 1:1)
"An ideo cessavit ista generatio, quoniam nulla huiusmodi fabulis praebetur adsensio?"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 21장 1:24)
in qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit nova, quos iunctos esse censuit e quadam quasi impulsione oblata extrinsecus, quam ille φαντασίαν, nos visum appellemus licet, et teramus hoc quidem verbum, erit enim utendum in reliquo sermone saepius - sed ad haec quae visa sunt et quasi accepta sensibus assensionem adiungit animorum, quam esse vult in nobis positam et voluntariam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 51:2)
errorem autem et temeritatem et ignorantiam et opinationem et suspicionem et uno nomine omnia quae essent aliena firmae et constantis assensionis a virtute sapientiaque removebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 53:4)
huic rationi quod erat consentaneum faciebat, ut contra omnium sententias disserens de sua plerosque deduceret, ut cum in eadem re paria contrariis in partibus momenta rationum invenirentur facilius ab utraque parte assensio sustineretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 57:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION