라틴어 문장 검색

Non proximum illis locum tenet is, qui se ex deorum natura gerit, beneficus ac largus et in melius potens ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 120:1)
Quaedam sunt quae nocere non possunt nullamque vim nisi beneficam et salutarem habent, ut di immortales , qui nec volunt obesse nec possunt ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 144:1)
hic mox praecipit aequus imperator palmis serica, torquibus coronas coniungi et meritum remunerari, victis ire iubens satis pudendis villis versicoloribus tapetas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium97)
neque si Romana respublica in haec miseriarum extrema defluxit, ut studiosos sui numquam remuneretur, non idcirco Brutos Torquatosque non pariunt saecula mea.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Eucherio suo salutem 1:2)
restat, ut exhortatio vestra seu sponsio famulum sic vel studentem placere vel meritum gratia competenti remuneretur;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Ruricio suo salutem 2:1)
Sed convertimini ad causam aliam, respondentes conlationem divinitatis meritorum remunerandorum fuisse rationem.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 11장 10:1)
Plerique etiam in principes latrant sustinentibus vobis, et facilius statuis et salariis remunerantur quam ad bestias pronuntiantur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 4:1)
tunc Mucius quasi remunerans meritum quando quidem, inquit, est apud te virtuti honos, ut beneficio tuleris a me quod minis nequisti:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 136:1)
malefactorem amitti satius quam relinqui beneficum;
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 3, scene 29)
Nam quid te igitur retulit beneficum esse oratione, si ad rem auxilium emortuom est?
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 1, scene 219)
videretur enim benefice facere etiam in non beneficum cadere posse, si id per aliquam circumstantiam fieret, non per ipsam perpetuae benignitatis constantiam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 14:3)
Vult itaque Deus peccatorem converti, quia ei id consulit, quod esset benigne remuneraturus, quemadmodum ei gratum dicitur in quo ejus gratiam experturi essemus, sicut e contrario nolle illa dicitur quae dissuadet, aut quaecunque punire magis debet, quam dono aliquo remunerare, et in quibus iram ipsius potius quam gratiam sentiremus, hoc est vindictam potius quam praemium.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:48)
Atque, ut ostenderet beneficos liberalesque ad id quod de amicitia quaereretur quasi argumentum exemplumve sumi non oportere, Eodem, inquit, simulacro eademque rationis imagine amicitia invicem pro argumento sumi potest, si quis adfirmet homines beneficos liberalesque esse debere, non spe aliqua compendii, set amore et studio honestatis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION