라틴어 문장 검색

Huius etiam memoriam confirmavit Poeta noster in sexto cum caneret:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 14:30)
Cuius gloria renovatur in sexto Poete nostri de ipso canentis:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 16:3)
Hiis proinde visis, que canenda sint vulgari altissimo innotescunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 31:2)
5. Deinde in hiis que dicenda occurrunt debemus discretione potiri, utrum tragice, sive comice, sive elegiace sint canenda.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 48:1)
6. Si tragice canenda videntur, tunc assumendum est vulgare illustre, et per consequens cantionem [oportet] ligare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 49:1)
11. Et ideo confutetur illorum stultitia qui, arte scientiaque immunes, de solo ingenio confidentes, ad summa summe canenda prorumpunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 54:1)
3. Est enim cantio, secundum verum nominis significatum, ipse canendi actus vel passio, sicut lectio passio vel actus legendi.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 121:1)
2. Nostra igitur primo refert discretionem facere inter ea que canenda occurrunt, quia quedam stantie prolixitatem videntur appetere, quedam non.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 212:1)
cumque, formam et personam alienam mentitus, hostium castra exploratus esset, et suspicionem omnem, lyrae dulcedine, evitasset, Washingtonio audacior forsitan existimari potest.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.220)
Gratia sic fratrum geminorum, Amphionis atqueZethi dissiluit, donec suspecta seueroconticuit lyra.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1820)
hic ego, rerumfluctibus in mediis et tempestatibus urbis, uerba lyrae motura sonum conectere digner?
(호라티우스의 두번째 편지, 251)
an prudens ludis me obscura canendo?
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장35)
tibia, lyra et cithara cur facta sint, nesciat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 8:17)
Fugerunt trepidi vera ac manifesta canentem Stoicidae;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II40)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION