라틴어 문장 검색

2. Incipientes igitur dicimus quod frons cum versibus, pedes cum cauda vel sirmate, nec non pedes cum versibus, in stantia se diversimode habere possunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 147:1)
7. Quandoque vero pedes caudam superant carminibus et sillabis, ut in illa quam diximus
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 154:1)
et hoc esse non potest nisi ubi frons est vel cauda, quoniam, ut dictum est, in pedibus atque versibus actenditur equalitas carminum et sillabarum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 172:2)
5. Propter quod etiam nec numerus impar carminum potest esse ubi frons vel cauda non est;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 173:1)
7. De rithimorum quoque habitudine, prout sunt in fronte vel in cauda, videtur omnis optata licentia concedenda;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 201:1)
'Vtor permisso caudaeque pilos ut equinae paulatim uello et demo unum, demo etiam unum,dum cadat elusus ratione ruentis aceruiqui redit in fastos et uirtutem aestimat annismiraturque nihil, nisi quod Libitina sacrauit.
(호라티우스의 두번째 편지, 120)
quin etiam illudaccidit, ut cuidam testis caudamque salacem demeterent ferro.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장24)
vix tamen eripiam, posito pavone velis quinhoc potius quam gallina tergere palatum,corruptus vanis rerum, quia veneat auro rara avis et picta pandat spectacula cauda:
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장14)
hoc tecrede modo insanum, nihilo ut sapientior illequi te deridet caudam trahat.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장34)
Huc beati Danihelis revocetur historia, iuxta quem adulantibus caudis praedam suam leonum ora timuerunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 9:3)
Aspice quam longo distinguat pectore lancem quae fertur domino squilla, et quibus undique saepta asparagis qua despiciat convivia cauda, dum venit excelsi manibus sublata ministri.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V40)
metuens virgae iam grandis Achilles cantabat patriis in montibus et cui non tunc eliceret risum citharoedi cauda magistri;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII104)
Nihil enim postea valuit, quamquam omnia expertus more anguium, qui optrito capite postremum cauda minantur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 24:2)
caudaque pavonis, larga cum luce repleta est, consimili mutat ratione obversa colores;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 17:6)
quin etiam tibi si, lingua vibrante, minanti serpentis cauda, procero corpore, utrumque sit libitum in multas partis discidere ferro, omnia iam sorsum cernes ancisa recenti volnere tortari et terram conspargere tabo, ipsam seque retro partem petere ore priorem, volneris ardenti ut morsu premat icta dolore.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION