라틴어 문장 검색

ervam confidenter, quasi iam non bellum sit, sed expugnatio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 5691)
ordo 'quisnam'. 'confidentissime' pro audacissime:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 4444)
' Tum omnes oculos in Antonium coniecerunt, et ille 'audite vero, audite,' inquit 'hominem enim audietis de schola atque a magistro et Graecis litteris eruditum, et eo quidem loquar confidentius, quod Catulus auditor accessit, cui non solum nos Latini sermonis, sed etiam Graeci ipsi solent suae linguae subtilitatem elegantiamque concedere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 28:2)
sed Gnaeus noster clementer id fert;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS AD ATTICVM, letter 1 6:12)
deinde si pulchre vides, Quam non conveniens aurum sit vitae meae, Respondeas clementer.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Vulpes et draco.4)
Respondit, malum pravumque ingenium hominis facit ut dubitem, confidenter an constanter, certe paratissime.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 31:3)
Ut enim crudum adhuc vulnus medentium manus reformidat, deinde patitur atque ultro requirit, sic recens animi dolor consolationes reicit ac refugit, mox desiderat et clementer admotis acquiescit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 16 11:1)
me poena levis clementer adurat.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1249)
In qua re nunc tam confidenter restas, stulta.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 310)
"Nam quis te, iuvenum confidentissime, nostras iussit adire domos?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 17:16)
nam quis te confidentissime, quo sermonis initium fit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 169:3)
Vive cum servo clementer, comiter quoque, et in sermonem illum admitte et in consilium et in convictum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 47 13:1)
secat una gratum Phocidos Baccho solum, unde altus arva deserit, caelum petens, clementer acto colle Parnasos biceps;
(세네카, 오이디푸스 4:2)
quia tamen eius humanitas ad insinuationem sui reseratis cordis ianuis, quae de semet ipsa proferetur secreta humanis mentibus inspiratione clementer infundit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. X.6)
Inter plurima, quae Redemtoris nostri misericordia suis famulis dignatur bonorum munera praerogare, illud etiam clementer conlata suae pietatis munificentia tribuit, quoties per fraternos affatus unianimam dilectionem quadam contemplatione alternis aspectibus repraesentat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XVIII.9)

SEARCH

MENU NAVIGATION