도구

도구

라틴어 문장 검색

Quid iuvet, ad surdas si cantet Phemius aures?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 742)
utque erat e somno tunica velata recincta, nuda pedem, croceas inreligata comas, Thesea crudelem surdas clamabat ad undas, indigno teneras imbre rigante genas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:367)
quos prior est mirata, sequens mirabitur aetas, in quorum plausus tota theatra sonant, tu quoque per durum servato tempus amico dignus es in tantis nomen habere viris, dignus es, et, quoniam laudem pietate mereris, non erit officii gratia surda tui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 613)
per patriae nomen, quae te tibi carior ipso est, per numquam surdos in tua vota deos, perque tori sociam, quae par tibi sola reperta est, et cui maiestas non onerosa tua est, perque tibi similem virtutis imagine natum, moribus adgnosci qui tuus esse potest, perque tuos, vel avo dignos, vel patre nepotes, qui veniunt magno per tua iussa gradu, parte leva minima nostras et contrahe poenas, daque, procul Scythico qui sit ab hoste, locum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 816)
Iuppiter oranti surdas si praebeat auris, victima pro templo cur cadat icta Iovis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 911)
Consonat adsensu populi precibusque faventum regia, nec tota tristis locus ullus in urbe est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 38:1)
saepe, ut medeatur amori, praecipiunt surdaeque adhibent solacia menti:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 52:8)
saevior indomitis eadem Galatea iuvencis, durior annosa quercu, fallacior undis, lentior et salicis virgis et vitibus albis, his inmobilior scopulis, violentior amne, laudato pavone superbior, acrior igni, asperior tribulis, feta truculentior ursa, surdior aequoribus, calcato inmitior hydro, et, quod praecipue vellem tibi demere possem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:2)
si gens surda negat sibi tot praeconia de te, tam multas rerum voces elementaque tantae nuntia laetitiae stolidas intrare per aures, audiat insanum bacchantis energima monstri, quod rabidus clamat capta inter viscera daemon, et credat miseranda suis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3126)
o mors auritis iam mitis legibus, o mors surda prius, iam docta sequi quodcumque iubetur, cui tantum de te licuit?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3251)
psallat altitudo caeli, psallite omnes angeli, quidquid est virtutis usquam psallat in laudem Dei, nulla linguarum silescat, vox et omnis consonet.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae8)
mox patre deterior silvosi habitator Olympi Iuppiter incesta spurcavit labe Lacaenas, nunc bove subvectam rapiens ad crimen amatam, nunc tener ac pluma levior blandosque susurros in morem recinens suave inmorientis oloris, capta quibus volucrem virguncula ferret amorem, nunc foribus surdis, sera quas vel pessulus artis firmarat cuneis, per tectum dives amator imbricibus ruptis undantis desuper auri infundens pluviam gremio excipientis amicae, armigero modo sordidulam curante rapinam conpressu inmundo miserum adficiens catamitum, pelice iam puero magis indignante sorore, haec causa est et origo mali, quod saecla vetusto hospite regnante crudus stupor aurea finxit, quodque novo ingenio versutus Iuppiter astus multiplices variosque dolos texebat, ut illum, vertere cum vellet pellem faciemque, putarent esse bovem, praedari aquilam, concumbere cycnum, et nummos fieri et gremium penetrare puellae, nam quid rusticitas non crederet indomitorum stulta virum, pecudes inter ritusque ferinos dedere sueta animum diae rationis egenum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권41)
inde canina foro latrat Facundia toto, hinc gerit Herculeam vilis Sapientia clavam, ostentatque suos vicatim gymnosophistas, inccrat lapides fumosos Idololatrix Religio et surdis pallens advolvitur aris.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1105)
"habet usitatum munus hoc divinitas quae vera nobis colitur in Christo et Patre, mutis loquellam, percitum claudis gradum, surdis fruendam reddere audientiam, donare caecis lucis insuetae diem."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1401)
Utinam aut hic surdus aut haec muta facta sit.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 123)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION