도구

도구

라틴어 문장 검색

crastina namque dies trucis ad confinia ponti Cyaneasque vocat, meminique, o Tiphy, tuorum
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 191:1)
Adnotatum quoque committentis aciem Crastini pilum, qui mox adacto in os gladio - sic inter cadavera repertus est - libidinem ac rabiem qua pugnaverat ipsa novitate volneris praeferebat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 46:3)
Ergo noctu futura, cum media esse coeperit, auspicium Saturnaliorum erit, quibus die crastini most inchoandi est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 16:2)
et rursus die et crastini non de eodem casu sunt, et nisi casus idem nomina in eiusmodi elocutione non iungit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 3:4)
Sed nec die crastini a doctissimo viro sine veterum auctoritate prolatum est, quibus mos erat modo diequinti modo diequinte pro adverbio copulate dicere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 20:1)
Verum ne de die crastini nihil retulisse videamur, suppetit Coelianum illud ex libro Historiarum secundo:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 25:1)
Sed et Eustathius et post hunc Nicomachus meminerint crastina dissertatione servari sibi anteloquii functionem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 24:4)
nec lux est notior ulli Crastina, seu Phoebum videat, seu cornua lunae, Semper venturis componere carbasa ventis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 6:46)
nullas tuba verberet aura Crastina dira quies, et imagine moesta diurna Undique funestas acies feret, undique bellum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:8)
Di tibi non mortem, quae cunctis poena paratur, Sed sensum post fata tuae dent, Crastine, morti, Cuius torta manu commisit lancea bellum, Primaque Thessaliam Romano sanguine tinxit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 5:7)
382 Primus pugnam inchoat Crastinus Caesarianus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권13)
Sera nimis vita est crastina:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XV7)
Constituit, Philomuse, pater tibi milia bina Menstrua perque omnis praestitit illa dies, Luxuriam premeret cum crastina semper egestas Et vitiis essent danda diurna tuis.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, X1)
Nec avara servat crastinas dapes mensa, Vescuntur omnes ebrioque non novit Satur minister invidere convivae.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LVIII17)
unde infert 'ut primum albescere lucem vidit'. sic in duodecimo cum primum crastina caelo puniceis invecta rotis Aurora rubebit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 5842)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION