라틴어 문장 검색

Dedecus illatum, longe famis et cruciatum Vindicat iratus lupus, est cui talia fatus:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:14)
"Dedecus hoc absit", uulpes ait, "ut tibi pars sit, Piscibus exesis, ac his iam caumate lesis, Cum potes arte pari, tibi me monstrante, lucrari.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:4)
Dedecus illud agi uidet omnis ut incola pagi, Vulpis in occursum dedit ocius undique cursum, Seque sui galli dolet hoc gestamine falli.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 31:8)
Tibi dedecus, heros!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:5)
et erit dedecus omnibus, eo quod non intellexerit timorem Domini.
(불가타 성경, 집회서, 23장31)
derelinquet in maledictum memoriam suam, et dedecus illius non delebitur.
(불가타 성경, 집회서, 23장36)
ille vero, ut si naturaliter quadam necessaria parte detracta aut minus oculo nasceretur, ut Cyclopeae frontis dedecus fuit, vel quo alio curtatus membro naturale totius suae plenitudinis dispendium sortiretur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 2:2)
Magnus quippe in hac scientia fructus est, si quis non nesciat, quod bonitas definita et sub scientiam cadens animoque semper imitabilis et perceptibilis prima natura est et suae substantiae decore perpetua, infinitum vero malitiae dedecus est, nullis propriis principiis nixum, sed natura semper errans a boni definitione principii tamquam aliquo signo optimae figurae inpressa componitur et ex illo erroris fluctu retinetur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Demonstratio quemadmodum omnis inaequalitas ab aequalitate processerit. 1:2)
Nonne apud ueteres quoque ante nostri Platonis aetatem magnum saepe certamen cum stultitiae temeritate certauimus eodemque superstite praeceptor eius Socrates iniustae uictoriam mortis me astante promeruit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:9)
— Atqui, inquam, nullo existimauerim modo ut fortuita temeritate tam certa moueantur, uerum operi suo conditorem praesidere deum scio nec umquam fuerit dies qui me ab hac sententiae ueritate depellat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:5)
Habemus maximum tuae fomitem salutis ueram de mundi gubernatione sententiam, quod eam non casuum temeritati sed diuinae rationi subditam credis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:37)
Uidesne quantum malis dedecus adiciant dignitates?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:6)
Ordo enim quidam cuncta complectitur, ut quod adsignata ordinis ratione decesserit hoc licet in alium, tamen ordinem relabatur, ne quid in regno prouidentiae liceat temeritati.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:23)
Quis enim cohercente in ordinem cuncta deo locus esse ullus temeritati reliquus potest?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:4)
Scipio interim cognitis Caesaris consiliis ad necessitatem adductus dimicandi, ne per summum dedecus fidissimos suis rebus Thapsitanos et Vergilium amitteret, confestim Caesarem per superiora loca consecutus milia passuum VIII a Thapso binis castris consedit.
(카이사르, 아프리카 전기 79:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION