라틴어 문장 검색

Vacat enim animus molestia liber ad inspectum universi, nihilque illum avocat a contemplatione naturae.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 6:3)
" inquit, " sapiens non est beatior, qui diutius vixit, quem nullus avocavit dolor, quam ille, qui cum mala fortuna semper luctatus est ?"
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 24:2)
quid est quod illum ab indulgentia sua auocet?
(세네카, Controversiae, book 2, Vir et uxor iurauerunt, ut si quid alteri optigisset, alter moreretur. Vir peregre profectus misit nuntium ad uxorem, qui diceret decessisse uirum. uxor se praecipitauit. recreata iubetur a patre relinquere uirum; non uult. abdicatur. 8:13)
Ab omnibus istis vera beneficii dandi cupido avocat, ad detrimentum iniecta manu trahit et utilitates relinquit ipso bene faciendi opere laetissima.
(세네카, 행복론, Liber IV 67:2)
itaque his non rei pretium, sed operae solvitur, quod deserviunt, quod a rebus suis avocati nobis vacant ;
(세네카, 행복론, Liber VI 67:2)
at illum inter ipsa, quibus avocatur, spectacula levis aliqua desiderii nota subruit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 117:6)
In illis enim quamvis aegrum eum adhuc et secum reluctantem avocabit ipsa rerum, quas tractabit, austeritas ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 45:1)
ne avocari quidem se passa est, intenta in unam rem et toto animo adfixa.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 14:2)
Nunc ille tibi magis vacat, nunc nihil habet, quo avocetur;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 147:2)
si infirmior, sermones inferet vel gratos vel novos et cupiditate cognoscendi avocabit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 224:3)
Mero se licet sopiat et aquarum fragoribus avocet et mille voluptatibus mentem anxiam fallat, tam vigilabit in pluma quam ille in cruce ;
(세네카, De Providentia, book 1 31:2)
Opus est itaque non illis durioribus, quae iam transcucurrimus, ut alicubi obstes tibi, alicubi irascaris, alicubi instes gravis, sed illo, quod ultimum venit, ut fidem tibi habeas et recta ire te via credas, nihil avocatus transversis multorum vestigiis passim discurrentium, quorundam circa ipsam errantium viam.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 21:1)
Es, Eriphi meus, ipse qui semper numquamque te tantum venatio civitas ager avocat, ut non obiter litterarum voluptate teneare;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Eriphio suo salutem 1:1)
ad propositum redeo, interea tu, si quid a lectionis sacrae continuatione respiras, his licebit neniis avocere.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Constantio suo salutem 4:1)
namque haec, quotiens chelyn exuit, illi desidia est, hic Aoniis amor avocat antris.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis8)

SEARCH

MENU NAVIGATION