도구

도구

라틴어 문장 검색

Unde et Apollinem, id est solem, modo sospitalem modo pestem significantibus cognominibus adoramus, cum tamen pestis quae ab eo noxiis inmittitur aperte hunc deum bonis propugnare significet.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 23:1)
Nam cum Libyes invasuri Siciliam classem adpulissent ad id promuntorium, Apollo, qui ibi colitur, invocatus ab incolis inmissa hostibus peste et paene cunctis subita morte interceptis Libystinus cognominatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 24:2)
ἢ ὅτι λοξὰς τὰς ἀκτῖνας ἵησιν ἐφ’ ἡμᾶς βορείους ὅντας νότειος ὢν, vel quod transversos in nos a meridie inmittit radios, cum simus ad ipsum septentrionales.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 31:5)
summoque tecto lumen admittitur, ut appareat solem cuncta vertice summo lustrare lucis inmissu, et quia oriente eo universa patefiunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 11:4)
Hac qua sol vagus igneas habenas Inmittit propius iugatque terrae.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 16:2)
Paucissimi qui superfuerant hostium capti indicaverunt apparuisse sibi leones proris Gaditanae classis superstantes ac subito suas naves inmissis radiis, quales in Solis capite pinguntur, exustas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 12:3)
cuius vertex insignitus calatho et altitudinem sideris monstrat et potentiam capacitatis ostendit, quia in eum omnia terrena redeunt, dum inmisso calore rapiuntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 15:5)
Eandem personam cum iussu Augusti in triclinio ageret, et intendit arcum et spicula inmisit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 17:2)
Non aliter, quam si inmissis ruat hostibus omnis Carthago, aut antiqua Tyros.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 5:3)
Nec sic inmissis aurigae undantia lora Concussere iugis, pronique in verbera pendent.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 20:2)
Non secus ac si qua penitus vi terra dehiscens Infernas reseret sedes et regna recludat Pallida, dis invisa, superque inmane barathrum Cernatur, trepident inmisso lumine Manes.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 14:2)
tunc herbas frondesque terunt, et rore madentes Destringunt ramos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 3:35)
Di, quorum curas abduxit ab aethere tellus Romanusque labor, vincat, quicumque necesse Non putat in victos saevum destringere ferrum, Quique suos cives, quod signa adversa tulerunt, Non credit fecisse nefas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 3:57)
Curvo destringere ferro:
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, LI Strigiles2)
teucrorum e. o.] bene 'Teucrorum', quibus tempestas inmissa erat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 893)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION