라틴어 문장 검색

haec placuit semel, haec deciens repetita placebit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 11:11)
' deciens centena dedisses huic parco, paucis contento, quinque diebus nil erat in loculis;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, In amicorum vitiis connivendum, neque peccata omnia in sclerum numero ponenda.9)
aufer, sume tibi deciens;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 5:11)
' filius Aesopi detractam ex aure Metellae, scilicet ut deciens solidum absorberet, aceto diluit insignem bacam:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 5:14)
et illa, in qua lata lex est, ut argentarii dimidium ex eo quod debebant solverent, creditum suum totum exigerent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 199:1)
Alexander cuidam civitati partem agrorum et dimidium rerum omnium promittenti "Eo," inquit, " proposito in Asiam veni, ut non id acciperem, quod dedissetis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 53 10:1)
Et deciens tamen sestertio aditiales cenae frugalissimis viris constiterunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 41:3)
decies centena dedisses Huic parco, paucis contento;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 120 20:4)
Athenis dimidium licet, Alexandriae totum.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 6:13)
Beatioresne istos putas, quorum pantomimae deciens sestertio nubunt, quam Scipionem, cuius liberi a senatu, tutore suo, in dotem aes grave acceperunt ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 88:4)
deciens nivibus canuit Ide,
(세네카, Troades 76:1)
deciens nostris nudata rogis,
(세네카, Troades 77:1)
quae mea non decies somnia versat anus?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 45)
"ter Latio deciesque tulit labentibus annis Augustus fasces, sed coepit sero mereri:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Septimus Decimus Consulatus Imp. Aug. Germanici14)
Qui cum in illa prouincia duobus annis ac dimidio ecclesiam gloriosissime rexisset, adfuit superno dispensante iudicio tempus, de quo loquitur Ecclesiastes, quia:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III.12)

SEARCH

MENU NAVIGATION