라틴어 문장 검색

inclinatis semel in concordiam animis novi consules fenebrem quoque rem, quae distinere una animos videbatur, levare adgressi solutionem alieni aeris in publicam curam verterunt quinqueviris creatis quos mensarios ab dispensatione pecuniae appellarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 213:1)
et cum - quod per magnos tumultus fieri solitum erat - iustitio indicto dilectus sine vacationibus habitus esset, legiones quantum maturari potuit in Auruncos ductae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 289:1)
extemplo igitur consules novi L. Aemilius Mamercinus et C. Plautius, eo ipso die, Kalendis Quinctilibus, quo magistratum inierunt, comparare inter se provincias iussi, et Mamercinus, cui Gallicum bellum evenerat, scribere exercitum sine ulla vacationis venia;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 286:1)
caritas etiam annonae sollicitam civitatem habuit ventumque ad inopiae ultimum foret, ut scripsere quibus aedilem fuisse eo anno Fabium Maximum placet, ni eius viri cura, qualis in bellicis rebus multis tempestatibus fuerat, talis domi tum in annonae dispensatione praeparando ac convehendo frumento fuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 139:1)
praenestinis militibus senatus Romanus duplex stipendium et quinquennii militiae vacationem decrevit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 263:1)
ne praetoribus quidem qui ad ius dicendum creati erant vacatio a belli administratione data est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 433:2)
nomina omnium ex iuniorum tabulis excerpserunt qui quadriennio non militassent, quibus neque vacatio iusta militiae neque morbus causa fuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 226:2)
Itaque colonos etiam maritimos, qui sacrosanctam vacationem dicebantur habere, dare milites cogebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 567:1)
quibus recusantibus edixere in diem certain ut quo quisque iure vacationem haberet ad senatum deferret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 567:2)
erectis exspectatione patribus subiecerunt colonias Latinas duodecim quae Q. Fabio et Q. Fulvio consulibus abnuissent milites dare, eas annum iam ferme sextum vacationem militiae quasi honoris et beneficii causa habere, cum interim boni oboedientesque socii pro fide atque obsequio in populum Romanum continuis omnium annorum dilectibus exhausti essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 203:1)
ita praecisa spe senatum adeundi deprecandique dilectus in iis duodecim coloniis, per- longam vacationem numero iuniorum aucto, haud difficulter est perfectus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 215:1)
senatus ita ut ad unum omnes consentirent, decrevit vacationem rei navalis eis colonis non esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 32:3)
ostia et Fregenae et Castrum Novum et Pyrgi et Antium et Tarracina et Minturnae et Sinuessa fuerunt, quae cum praetore de vacatione certarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 33:1)
P. Licinius consul senatus consulta recitari iussit, primum, quo bellum senatus iussisset, deinde, quo veteres centuriones quam plurimos ad id bellum scribi censuisset, nec ulli qui non maior annis quinquaginta esset vacationem militiae esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 347:1)
quodsi mihi nec stipendia omnia emerita essent necdum aetas vacationem daret, tamen, cum quattuor milites pro me vobis dare, P. Licini, possem, aequum erat me dimitti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 362:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION