도구

도구

라틴어 문장 검색

Haec elocutus concitat equum primus.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 14장 18:1)
Haec elocutus per medios anmatos erupit, et, qui abeunti viam dederant, ipsum ad pronuntiatam praedam sequebantur.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 6장 19:1)
Et quod unum fuerit a principio confusionis (quod prius probandum est) apparet, quia convenimus in vocabulis multis, velut eloquentes doctores ostendunt:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 59:3)
3. Pro se vero argumentatur alia, scilicet oc, quod vulgares eloquentes in ea primitus poetati sunt tanquam in perfectiori dulciorique loquela, ut puta Petrus de Alvernia et alii antiquiores doctores.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 77:1)
De quo Latinorum neminem nobiscum dissentire putamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 82:4)
9 Quapropter superiora notantibus innotescere debet nec siculum nec apulum esse illud quod in Ytalia pulcerrimum est vulgare, cum eloquentes indigenas ostenderimus a proprio divertisse.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 108:1)
si vero simpliciter vulgare bononiense preferendum existimant, dissentientes discordamus ab eis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:2)
praeceptores, porro, strenuam navent operam, ut nihil, nisi Cicerone, aut Sallustio dignum, discipulos suos eloqui aut scribere sinant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.38)
Tres mihi conuiuae prope dissentire uidentur,poscentes uario multum diuersa palato.
(호라티우스의 두번째 편지, 236)
quidquid sum ego, quamvisinfra Lucili censum ingeniumque, tamen me cum magnis vixisse invita fatebitur usqueinvidia et fragili quaerens inlidere dentemoffendet solido—nisi quid tu, docte Trebati,dissentis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장46)
Nec rusticus et tantum simplex frater ideo se sanctum putet, si nihil noverit, nec peritus et eloquens in lingua aestimet sanctitatem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 9:17)
Sordes vestium candidae mentis indicio sint, vilis tunica contemptum saeculi probet ita dumtaxat, ne animus tumeat, ne habitus sermoque dissentiat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:2)
Accusamus saepe, quod facimus, et contra nosmet ipsos diserti in nostra vitia invehimur muti de eloquentibus iudicantes.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:5)
praeterea meminisse iacet languetque sopore, nec dissentit eum mortis letique potitum iam pridem, quem mens vivom se cernere credit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 25:16)
Licet, inquit, in hoc coetu non minus doctrina quam nobilitate reverendo magis mihi discendum sit quam docendum, famulabor tamen arbitrio iubentis, et insinuabo primum de Saturnalibus, post de ceteris, unde sit sic eloquendi non novitas sed vetustas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 4:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION