라틴어 문장 검색

Ibique veniens missus domni Adriani apostolici, nomine Petrus, per mare usque ad Massilia et inde terreno ad domnum Carolum regem usque periungens, invitando scilicet supranominatum gloriosum regem una cum Francis pro Dei servitio et iustitia sancti Petri seu solatio ecclesiae super Desiderium regem et Langobardos ;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 773 53:3)
Et tunc missi sunt duo missi ab apostolico supradicto, hi sunt Formonsus et Damasus episcopi, ad Tassilonem ducem una cum missis domni regis Caroli his nominibus:
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 781 80:1)
Tunc domnus rex Carolus supradicto itinere ita peragens Romam venit et valde honorifice a domno apostolico Adriano receptus est;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 95:2)
et aliquod dies ibi moratus est cum domno apostolico.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 95:3)
Sed hoc minime apostolicus credebat neque obtimates Francorum, et consilium fecerunt cum supranominato domno Carolo rege, ut partibus Beneventanis causas firmando advenisset;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 95:5)
Et reversus est sepenominatus piissimus rex et celebravit pascha cum domno apostolico in Roma.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 95:13)
Ibique venientes missi Tassiloni ducis, hii sunt Arnus episcopus et Hunricus abba, et petierunt apostolicum, ut pacem terminaret inter domnum Carolum regem et Tassilonem ducem.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:1)
Unde et domnus apostolicus multum se interponens, postolando iamdicto domno rege.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:2)
Et ipse domnus rex respondit apostolico, hoc se voluisse et per multa tempora quaesisse, et minime invenire potuit;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:3)
Et voluit supradictus domnus rex in praesentia domni apostolici cum ipsis missis pacem firmare;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:5)
Apostolicus vero cum cognovisset de instabilitate vel mendatia eorum, statim supra ducem eorum vel suis consentaneis anathema posuit, si ipse sacramenta, quae promiserat domno Pippino regi et domno Carolo itemque regi, non adimplesset.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:7)
et si ipse dux obdurato corde verbis supradicti apostolici minime oboedire voluisset, tunc domnus Carolus rex et suus exercitus absoluti fuissent ab omni periculo peccati, et quicquid in ipsa terra factum eveniebat in incendiis aut in homicidiis vel in qualecumque malitia, ut hoc super Tassilonem et eius consentaneis evenisset et domnus rex Carolus ac Franci innoxii ab omni culpa exinde permansissent.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:9)
Et tunc in invicem sibi domnus apostolicus atque domnus gloriosus rex Carolus valedicentes, benedictione adsumpta oratione peracta Franciam iamdictus praecelsus rex reversus est.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:11)
Et cum venisset ad hoc locum, quod omnia explanasset de parte Tassilonis, sicut actum erat, tunc prespiciens idem rex, ut missos mitteret, et iussit Tassiloni, ut omnia adimpleret secundum iussionem apostolici, vel sicut iustitia erat:
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 97:5)
quem Angilbertus ad praesentiam Adriani apostolici adduxit, et confessione facta suam heresim iterum abdicavit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 792 108:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION