라틴어 문장 검색

5.12.5 Quaero, si duo sint, quorum alter optimus vir, aequissimus, summa iustitia, singulari fide, alter insigni scelere et audacia, et si in eo sit errore civitas, ut bonum illum virum sceleratum, facinorosum, nefarium putet, contra autem, qui sit improbissimus, existimet esse summa probitate ac fide, proque hac opinione omnium civium bonus ille vir vexetur, rapiatur, manus ei denique adferantur, effodiantur oculi, damnetur, vinciatur, uratur, exterminetur egeat, postremo iure etiam optimo omnibus miserrimus esse videatur, contra autem ille improbus laudetur, colatur, ab omnibus diligatur, omnes ad eum honores, omnia imperia, omnes opes, omnes undique copiae conferantur, vir denique optimus omnium existimatione et dignissimus omni fortuna optima iudicetur, quis tandem erit tam demens, qui dubitet, utrum se esse malit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 36:3)
Ac ne bonam quidem mentem aut bonam valitudinem petunt, sed statim antequam limen Capitolii tangant, alius donum promittit, si propinquum divitem extulerit, alius, si thesaurum effoderit, alius, si ad trecenties sestertium salvus pervenerit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 88:13)
| Nocte soporifera veluti cum somnia ludunt errantes oculos effossaque protulit aurum in lucem tellus:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 128:15)
Humana effodiens ossa thesaurum canis Invenit, et violarat quia Manes deos, Iniecta est illi divitiarum cupiditas, Poenas ut sanctae Religioni penderet.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Canis et thesaurus et vulturius.2)
Postero die adit magistratus, monet ut illum locum effodi iubeant.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 11:1)
Vestra quid effoditis subiectis viscera telis, Et nondum natis dira venena datis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1413)
Candidior, quod adhuc spumis stridentibus albet Et modo siccatam, lacte, reliquit ovem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 57)
Huc levibus cornix pinnis delapsa per auras Venit et in viridi garrula sedit humo, Terque bovis niveae petulanti pectora rostro Fodit et albentis abstulit ore iubas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 510)
praecipue si flore caret, meliusque peractum tempus, et albentes iam legit illa comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 95:1)
nec quia decrescunt effosso marmore montes, nec quia caeruleae mole fugantur aquae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 26:1)
hic Paphias myrtos, hic purpureas amethystos, albentesve rosas, Threïciamve gruem;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 37:2)
hic tenor, haec viridi concordia coepta iuventa venit ad albentis inlabefacta comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 1211)
proque domo longis spelunca recessibus ingens, abdita, vix ipsis invenienda feris, ora super postes adfixaque brachia pendent, squalidaque humanis ossibus albet humus, servata male parte boum Iove natus abibat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권316)
at quicumque nefas ausi, prohibente deorum numine, polluerant pontificale caput, morte iacent merita, testes estote Philippi, et quorum sparsis ossibus albet humus, hoc opus, haec pietas, haec prima elementa fuerunt Caesaris, ulcisci iusta per arma patrem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권474)
quasque recondiderat Stygiisque admoverat umbris, effodiuntur opes, inritamenta malorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 17:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION