라틴어 문장 검색

Idem Augustus, quia Maecenatem suum noverat stilo esse remisso molli et dissoluto, talem se in epistolis quas ad eum scribebat saepius exhibebat, et contra castigationem loquendi quam alias ille scribendo servabat in epistola ad Maecenatem familiari plura in iocos effusa subtexuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 12:1)
Solebat descendenti a Palatio Caesari honorificum aliquod epigramma porrigere Graeculus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 31:1)
Id cum frustra saepe fecisset, rursumque cum idem facturum vidisset Augustus, breve sua manu in charta exaravit Graecum epigramma:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 31:2)
Sunt praeterea stili dicendi duo dispari moralitate diversi.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 16:1)
Intra ipsum enim mihi visum est, si dicerem decem rhetorum qui apud Athenas Atticas floruerunt stilos inter se diversos hunc unum permiscuisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 20:2)
Adeo autem Virgilio Homeri dulcis imitatio est, ut et in versibus vitia quae a nonnullis inperite reprehenduntur imitatus sit, eos dico quos Graeci vocant ἀκεφάλους λαγαροὺς ὑπερκαταληκτικούς, quos hic quoque Homericum stilum adprobans non refugit,
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 1:1)
Item divinus ille vates res vel paulo vel multo ante transactas oportune ad narrationis suae seriem revocat, ut et historicum stilum vitet non per ordinem digerendo quae gesta sunt, nec tamen praeteritorum nobis notitiam subtrahat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 11:1)
sed nescio quo modo Homerum repetitio illa unice decet, et est genio antiqui poetae digna enumerationique conveniens, quod in loco, mera nomina relaturus, non incurvavit se neque minute torsit deducendo stilum per singulorum varietates, sed stat in consuetudine percensentium, tamquam per aciem dispositos enumerans, quod non aliis quam numerorum fit vocabulis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 15:2)
Ille enim stilus Enniani seculi auribus solus placebat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 9:2)
Absit a iocorum nostrorum simplicitate ma- lignus interpres nec epigrammata mea scribat:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, poem pr4)
Epigrammata illis scri- buntur, qui solent spectare Florales.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, poem pr9)
Do tibi naumachiam, tu das epigrammata nobis:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, V1)
Ut recitem tibi nostra rogas epigrammata.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXIII1)
Scribere me quereris, Velox, epigrammata longa.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CX1)
Cui legisse satis non est epigrammata centum, Nil illi satis est, Caediciane, mali.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CXVIII1)

SEARCH

MENU NAVIGATION