라틴어 문장 검색

orchades a graeca etymologia, sed obscena, id est a testiculis.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 861)
ad quam etymologiam etiam extremos ordines vinearum possumus trahere, qui ante stant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4176)
"Illic vocabulis opus est, cum per singulos propriis appellationum insignibus multitudo dirimenda est:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 18장 1:34)
Catulus erat ille quidem minime indoctus, ut a te paulo est ante dictum, sed tamen suavitas vocis et lenis appellatio litterarum bene loquendi famam confecerat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 74장 2:3)
C. Sunt exposita iam fere ea quae de facto quaeque de facti appellatione quaeruntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 12장 2:1)
Nam aut ita consistendum est, ut id quo de agitur factum neges aut, si factum fateare, neges eam vim habere atque id esse quod adversarius criminetur, aut, si neque de facto neque de facti appellatione ambigi potest, id quod arguare neges tale esse quale ille dicat et rectum esse quod feceris concedendumve defendas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 29장 1:2)
credo, voluit appellatione hac inani nobis esse par.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS AD ATTICVM, letter 20 8:2)
si M. Brutus intercessurum se dixit palam, nisi quid inter ipsum Alfenum et Naevium conveniret, videturne intercessisse appellatio tribunorum non morae, sed auxili causa?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 20장 3:6)
158. In condicionibus hodiernis mundanae societatis, in qua plures conspiciuntur inaequalitates et frequentiores usque sunt personae quae excluduntur ac fraudantur fundamentalibus iuribus humanis, principium communis boni continuo transformatur, veluti logica et necessaria consecutio, in appellationem ad solidarietatem et in optionem quandam praeferentem pauperes.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 205:1)
In voce Abraham relata, altam appellationem ipse agnoscit, quae in ipsius corde perpetuo est inscripta.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:3)
paulatim a philosophis ac maxime Stoicis auctus est numerus, primum convinctionibus articuli adiecti, post praepositiones, nominibus appellatio, deinde pronomen, deinde mixtum verbo participium, ipsis verbis adverbia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 137:1)
alii tamen ex idoneis dumtaxat auctoribus octo partes secuti sunt ut Aristarchus et aetate nostra Palaemon, qui vocabulum sive appellationem nomini subiecerunt tanquam speciem eius.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 138:2)
vocabulum an appellatio dicenda sit προσηγορία et subiicienda nomini necne, quia parvi refert, liberum opinaturis relinquo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 139:1)
sermo constat ratione vel vetustate, auctoritate, . rationem praestat praecipue analogia, nonnunquam et etymologia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 222:2)
etymologia, quae verborum originem inquirit, a Cicerone dicta est notatio, quia nomen eius apud Aristotelem invenitur σύμβολον, quod est nota;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 248:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION