라틴어 문장 검색

Optimumjudicem existimo, qui cito intelligit et tarde judicat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 92:3)
Optimum judicem existimo, qui cito intelligit et tarde judicat;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 16:8)
Optimum judicem existimo, qui citointelligit et tarde judicat, et etiam:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 95:4)
"Consiliumperitorum ex apertis obscura existimat, ex parvis magna, ex proximis remota, ex partibus tota."
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 109:3)
"Omne gaudium existimate, fratres mei, cum in temptationes variasincideritis, scientes quod probatio fidei nostræ patientiam operatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 245:28)
"Optimum iudicem existimo, qui cito intelligit et tarde iudicat."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 14:5)
Quia igitur me licet peccatorem Deus multimoda vestiredignatus est sapientia, ne lucerna mihi credita sub modio tecta lateat, eodem spiritu instigante ad multorum utilitatem hunc librum componere admonitussum, ipsum obsecrans ut huic mei libelli principio bonum finem adiungatmeque custodiat, ne quid in eo dicatur quod suae displiceat voluntati. Amen.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 2:3)
Parentes vero haecaudientes atque verum esse existimantes increpaverunt eum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:37)
Nonne tibi videtur Esau tamquam in agone victus, et propriae mentis infirmitate imparem se existimans cessisse victori coronam, quem videbat nullis passionum illecebris inflecti, quarum ipse pulverem sustinere non poterat?
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 4장 2:9)
Utque aegrum corpus quassari etiam levibus solet offensis, ita animus eius angustus et tener, quicquid increpuisset, ad salutis suae dispendium existimans factum aut cogitatum, insontium caedibus fecit victoriam luctuosam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 5장 2:1)
Per hoc minui studium suum existimans Paulus, ut erat in complicandis negotiis artifex dirus, unde ei Catenae indutum est cognomentum, vicarium ipsum eos quibus praeerat adhuc , ad sortem periculorum communium traxit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 5장 8:1)
Et quoniam mirari posse quosdam existimo, haec lecturos forsitan (si contigerit), quam ob rem cum oratio ad ea monstranda deflexerit quae Romae geruntur, nihil praeter seditiones narrator et tabernas et vilitates harum similis alias, summatim causas perstringam, nusquam a veritate sponte propria digressurus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 6장 2:1)
Et potuisset aliorsum intentis hostibus exercitus inde transgressus, nullo id opinante, cuncta vastare, ni pauci ex eadem gente, quibus erat honoratioris militis cura commissa, populares suos haec per nuntios docuissent occultos, ut quidam existimabant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 10장 7:2)
Cuius post obitum maritus cecidisse fiduciam qua se fultum existimabat, anxia cogitatione quid moliretur haerebat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 11장 6:3)
Inter haec tamen per indutias naturae conquiescentis, sauciabantur eius sensus circumstridentium terrore larvarum, interfectorumque catervae, Domitiano et Montio praeviis, correptum eum (ut existimabat in somnis), uncis furialibus obiectabant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 11장 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION