라틴어 문장 검색

Subtrahitur certe illa interior delectatio quam ex amici pectore iugiter hauriebat;
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:11)
Porro si patri, si patriae, si civibus, si subditis, si amicis inventus fuerit perniciosus, statim familiaritatis rumpendum est vinculum, nec unius amor perditioni multitudinis praeferatur.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:2)
Patientia vero, ne correptus doleat, ne corripientem contemnat vel odiat, ut eum pro amico quaelibet adversa sustinere non pigeat.
(DE AMICITIA, CAPUT XVIII. In amico probanda quatuor. 1:7)
Fidelis quippe amicus nihil in amico quod extra animum eius sit, intuetur;
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:4)
"Amici divitis multi" (Prov.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:8)
Si prospera nostra nulla umquam adversitas interpolet, quomodo amici probabitur fides?
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:17)
Amicis itaque quibus adhuc probationem credimus esse necessariam, non omnia, nec profunda nostra sunt committenda secreta;
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 2:1)
Hi sunt, qui leves quoque amicorum transgressiones impatienter ferunt, austere corripiunt, et carentes discretione, magna neglegunt, contra minima quaeque se erigunt;
(DE AMICITIA, CAPUT XXI. Discretio. 1:2)
Cum enim plurimi in thesauris multiplicandis, in bobus et asinis, in ovibus et capris nutriendis, eligendis, comparandis, satis periti sint, certa que in his omnibus cognoscendis non desint indicia, dementiae res est, eamdem in amicis acquirendis, vel probandis non dare operam, et quasdam addiscere notas, quibus hi, quos elegimus in amicos, ad amicitiam probentur idonei.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:7)
Ad hanc proinde similitudinem comparemus amicos quos non secus quam nos ipsos diligamus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:13)
causam que subiungens qua amici nomine digni haberentur:
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:6)
Prae omnibus autem cavenda suspicio est, amicitiae venenum, ut numquam male de amico sentiamus, nec mala dicenti credamus vel consentiamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:14)
solus Ionathas qui solus iustius poterat invidere, patri resistendum putavit, deferendum amico, praebendum in tanta adversitate consilium, et amicitiam regno praeferens:
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:12)
Haec igitur lex in hac parte inter amicos teneatur;
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:17)
Sic et nos debemus amicorum necessitates subtilius explorare, petiturum beneficiis praevenire, talem in dando modum servare, ut ille gratiam videatur praestare qui accepit, magis quam ille qui dedit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION