라틴어 문장 검색

Puerum basiavi frugalissimum, non propter formal, sed quia frugi est:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:6)
Mox digitis gubernantibus vocem Si non fastidis inquit femi nam ornatam et hoc primum anno virum expertam, concilio tibi, o iuvenis, sororem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 127:2)
Immo inquam ego per formam tuam te rogo, ne fastidias hominem peregrinum inter cultores admittere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 127:6)
frusta iactat familia Et, quod fastidit quisque, pulmentarium.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Lupus ad canem.24)
si non fastidis, veni;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Cicada et noctua.8)
Tu qui, nasute, scripta destringis mea Et hoc iocorum legere fastidis genus, Parva libellum sustine patientia, Severitatem frontis dum placo tuae Et in cothurnis prodit Aesopus novis.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Phaedrus.1)
idque sinas oro, nec fastidita repellas verba, nec officio crimen inesse putes, et levis haec meritis referatur gratia tantis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 113)
et veniam pro laude peto, laudatus abunde, non fastiditus si tibi, lector, ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 711)
sit quoque nostra domus vel censu parva vel ortu, ingenio certe non latet illa meo, quo videar quamvis nimium iuvenaliter usus, grande tamen toto nomen ab orbe fero, turbaque doctorum Nasonem novit et audet non fastiditis adnumerare viris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 154)
tempore praescripto membra intemerata requirens tandem virgineam fastidit Vesta senectam.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2372)
Dedo patri me nunc iam ut frugalior sim quam vult.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 36)
Invenies alium, si te hic fastidit, Alexim.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA II.60)
somnus agrestium lenis virorum non humilis domos fastidit umbrosamque ripam, non Zephyris agitata Tempe.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 18)
Pindarici fontis qui non expalluit haustus, fastidire lacus et rivos ausus apertos, ut valet?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 38)
Vilice silvarum et milli me reddentis agelli, quem tu fastidis, habitatum quinque focis et quinque bonos solitum Variam dimittere patres, certemus, spinas animone ego fortius an tu evellas agro, et melior sit Horatius an res.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 141)

SEARCH

MENU NAVIGATION