라틴어 문장 검색

Nam si eminus pomi quod malum dicitur figura visatur, non omni modo id malum est, potuit enim ex aliqua materia fingi mali similitudo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 22:1)
Saxorumque orbes, et quae super eminus hostem Tela petant, altis murorum turribus aptant.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 5:6)
Sic undique septa iuventus Cominus obliquis et rectis eminus hastis Obruitur:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:34)
Stetit aggere campi Eminus, unde omnes sparsas per Thessala rura Adspiceret clades, quae bello obstante latebant.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 7:3)
sed 'angusta ab sede' ideo adicitur, quia eminus videntibus eum locum Italia et Sicilia terra continens putatur, nec nisi ad vicinum accedentibus videtur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 6872)
sane perite facit, ut gladio non utatur Aeneas, sed hasta eminus dimicare contendat, quia inpediente vulnere nec sequi poterat nec in ictum consurgere:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 7472)
item alius ordo 'adgressi spe carminis iniciunt ipsis ex vincula sertis'. carminis ambo vetuste, ut alibi "verum ubi ductores acie revocaveris ambo" et "eminus ambo Imbrasidas", ut "craterasque duo sta- tuam", cum hodie sub eadem significatione 'ambos' et 'duos' dicamus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SEXTA., commline 184)
cui contrarium est 'eminus', id est longe.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1048)
At ille non pertimuit saneque fidenter:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 28:5)
Tum Velleius fidenter sane, ut solent isti, nihil tam verens quam ne dubitare aliqua de re videretur, tamquam modo ex deorum concilio et ex Epicuri intermundiis descendisset, Audite inquit "non futtilis commenticiasque sententias, non opificem aedificatoremque mundi Platonis de Timaeo deum, nec anum fatidicam Stoicorum Pronoeam, quam Latine licet Providentiam dicere, neque vero mundum ipsum animo et sensibus praeditum rutundum ardentem volubilem deum, portenta et miracula non disserentium philosophorum sed somniantium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 18:1)
Tum ille fidenter homo peritissimus confirmare ita se rem habere, ut respondisset, nec dubium esse posse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 240:1)
nec enim excursione nec saltu, nec eminus hastis aut comminus gladiis uteretur, sed consilio ratione sententia, quae nisi essent in senibus, non summum consilium maiores nostri appellassent senatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 25:3)
timide fortasse signifer evellebat, quod fidenter infixerat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 98:5)
timide fortasse signifer evellebat, quod fidenter infixerat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 98:5)
paulo vellem fidentius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS AD ATTICVM, letter 1 40:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION