라틴어 문장 검색

"Fortuna quem nimium fovet, stultum facit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:20)
" Non ergo confidas instultitia a fortuna tibi collata;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:21)
Esto itaque sapiens, et vince fortunam virtute;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:23)
"Sapiens vincit fortunam virtute.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:25)
nam, ut idem ait, "errant qui dicunt, fortunam nobis tribuerealiquid boni vel mali.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:27)
Nihil enim est fortuna, nisi secundum opinionem vulgi.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:30)
Cum sis incautus, nec te ratione gubernes, Noli fortunam, quæ non est, dicere cæcam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:1)
Noli fortunam dicere cæcam, quæ nonest, id est, quæ nihil est.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:3)
Si autem crederes, Dominumesse fortunam, recte putares, illum mala posse auferre et bona cuncta tribuerevalere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:4)
Cede locum læsus fortunæ, cede potenti:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 241:1)
Hijs itaque notatis et diligenter inspectis circa divitias et paupertatematque indigentiam et necessitatem atque fortunam, non consulo tibi, utin divitiis nimis confidas, nec eas in guerra facienda consumas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 258:4)
non est in mundo ita bona fortuna quam non augeat litterarumgloriosa notitia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 30:15)
nam iste etiam accidit cumulusmiseriae quod existimatione plurimorum quod patiebatur meruisse crederetur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:40)
At homines civitatis illius diviti faventes, pauperi deroganteset inexorabile contra fortunam pauperis odium gerentes illum ad iustitiamdetraxerunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:19)
cum enim sit effectus caelestis circuli et similitudo quaedam ipsius, sicut forma ordinis alicuius similis est ipsi causae ordinis eiusdem – et in caelesti circulo quoad nos infinita consideranda sunt, sicut stellae in numero et specie et virtutibus et situs earum in circulo declivi et extra ipsum et distantiae et coniunctiones et quantitas anguli, sub quo indicit radius, et pars fortunae et gradus lucidi et umbrosi in puteis et in turribus existentes et huiusmodi infinita quoad nos, videbitur etiam, quod effectus eius a nobis sciri non possit.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION