라틴어 문장 검색

quae quidem vel maxime suspicionem movent et sunt quasi tacita criminum testimonia atque hoc quidem graviora, quod causae communiter videntur insimulare et arguere omnis posse, quorum modo interfuerit aliquid, haec proprie attingunt eos ipsos qui arguuntur, ut telum, ut vestigium, ut cruor, ut deprehensum aliquid quod ablatum ereptumve videatur, ut responsum inconstanter, ut haesitatum, ut titubatum, ut cum aliquo visus ex quo suspicio oriatur, ut eo ipso in loco visus in quo facinus, ut pallor, ut tremor, ut scriptum aut.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 33장 1:3)
'Cum' enim inquit 'inexplebiles populi fauces exaruerunt libertatis siti malisque usus ille ministris non modice temperatam, sed nimis meracam libertatem sitiens hausit, tum magistratus et principes, nisi valde lenes et remissi sint et large sibi libertatem ministrent, insequitur, insimulat, arguit, praepotentes, reges, tyrannos vocat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 109:1)
de diplomate admiraris quasi nescio cuius te flagiti insimularim.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 17 8:1)
hic tu me etiam insimulas nec satisfactionem meam accipis ?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS: AD M. MARIVM ET CETEROS, letter 13 1:4)
naturam accusa, quae in profundo veritatem ut ait Democritus penitus abstruserit'. alii autem elegantius, qui etiam queruntur quod eos insimulemus omnia incerta dicere, quantumque intersit inter incertum et id quod percipi non possit docere conantur eaque distinguere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 43:5)
nemo id quidem dicit, etsi Democritum insimulat Epicurus, Democritii negant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 81:8)
haec omnia recta vera debita putantes faciunt in dolore, maximeque declaratur hoc quasi officii iudicio fieri, quod, si qui forte, cum se in luctu esse vellent, aliquid fecerunt humanius aut si hilarius locuti sunt, revocant se rursus ad maestitiam peccatique se insimulant, quod dolere intermiserint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 64:1)
Is ergo ad latus constitit meum . . . Ego inquit poeta sum et ut spero, non humillimi spiritus, si modo coronis aliquid credendum est, quas etiam ad immeritos deferre gratia solet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 83:14)
Nunc temere insimulas credendoque omnia frustra Ipsa vetas iram pondus habere tuam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 710)
191. Cum tales quaestiones agitantur, nonnulli ceteros insimulare perinde nituntur, quasi irrationaliter progressum et humanum provectum cohibere studeant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 245:1)
Neque ea immerito:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 410)
Et quod illum insimulat durum, id non est:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 281)
Meque abs te immerito esse accusatam postmodum rescisces.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 122)
Te immerito?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 125)
Hic video me esse invisam immerito:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 222)

SEARCH

MENU NAVIGATION