도구

도구

라틴어 문장 검색

Quo fit uti summa, cardo atque causa expetendorum omnium bonitas esse iure credatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:18)
Ea est enim diuinae forma substantiae ut neque in externa dilabatur nec in se externum aliquid ipsa suscipiat, sed, sicut de ea Parmenides ait, Patoken eukuklou sfaires enaligkion ogko, rerum orbem mobilem rotat dum se immobilem ipsa conseruat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:21)
Propinqua summo cardine labi,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, X 2:1)
Siue igitur famulantibus quibusdam prouidentiae diuinis spiritibus fatum exercetur seu anima seu tota inseruiente natura seu caelestibus siderum motibus seu angelica uirtute seu daemonum uaria sollertia seu aliquibus horum seu omnibus fatalis series texitur, illud certe manifestum est immobilem simplicemque gerendarum formam rerum esse prouidentiam, fatum uero eorum quae diuina simplicitas gerenda disposuit mobilem nexum atque ordinem temporalem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:11)
simili ratione quod longius a prima mente discedit maioribus fati nexibus implicatur ac tanto aliquid fato liberum est quanto illum rerum cardinem uicinius petit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:4)
quae cum ab immobilis prouidentiae proficiscatur exordiis, ipsas quoque immutabiles esse necesse est. Ita enim res optime reguntur si manens in diuina mente simplicitas indeclinabilem causarum ordinem promat, hic uero ordo res mutabiles et alioquin temere fluituras propria incommutabilitate coherceat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:9)
quos, ut uberrime demonstratum est, bonum quaerentes prauus error auertit, nedum ordo de summi boni cardine proficiens a suo quoquam deflectat exordio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:3)
Sensus enim solus cunctis aliis cognitionibus destitutus immobilibus animantibus cessit, quales sunt conchae maris quaeque alia saxis haerentia nutriuntur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:3)
Hunc enim uitae immobilis praesentarium statum infinitus ille temporalium rerum motus imitatur, cumque eum effingere atque aequare non possit, ex immobilitate deficit in motum, ex simplicitate praesentiae decrescit in infinitam futuri ac praeteriti quantitatem, et cum totam pariter uitae suae plenitudinem nequeat possidere, hoc ipso quod aliquo modo numquam esse desinit illud quod implere atque exprimere non potest aliquatenus uidetur aemulari alligans se ad qualemcumque praesentiam huius exigui uolucrisque momenti, quae quoniam manentis illius praesentiae quandam gestat imaginem, quibuscumque contigerit id praestat ut esse uideantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:3)
quoniam quod aliquid quandoque moveatur, quandoque quiescit, non potuit contingere ex causa immobili;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 28:2)
Illa autem quae semper moventur, ut corpora caeli, moventur a motore immobili, semper uno modo se habente in se et ad sua mobilia.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 47:4)
Neque tamen alius inportunior acutiorque morbus est, quam is, qui quodam rigore nervorum modo caput scapulis, modo mentum pectori adnectit, modo rectam et inmobilem cervicem intendit.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber IV, 6장2)
isque immobilis, inaequalis tumet, interdum etiam torpet.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber V, 28장33)
Sed si et in carne et recens et simplex est, ac neque rugosa neque cava sede neque in articulo, sed in eo membro, quod per se inmobile non nisi cum toto corpore movetur, satis proficiet emplastrum, quod recentibus vulneribus inponitur, dum habeat vel sale vel alumen vel squamam aeris vel aeruginem vel ex metallicis aliquid;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber V, 28장254)
Ergo longa quiete et inmobili paene corpore opus est, donec ex ipso crustae leniter resolvantur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber VI, 18장75)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION