라틴어 문장 검색

Hic corporibus cibo curatis et quiete, postridie ventum est ad Callinicum, munimentum robustum et commercandi opimitate gratissimum, ubi diem sextum kalendas Apriles, quo Romae Matri deorum pompae celebrantur annuales, et carpentum, quo vehitur simulacrum, Almonis undis ablui perhibetur, sacrorum sollemnitate prisco more completa, somno per otium capto, exsultans pernoctavit et laetus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 3장 7:2)
Agunt autem ipsi quietius Seres, armorum semper et proeliorum expertes, utque hominibus sedatis et placidis otium est voluptabile, nulli finitimorum molesti.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 6장 67:1)
Postera die quam haec acta erant, perfertur ad imperatorem, cibos per otium capientem, nuntius gravis, Surenam Persicum ducem, procursatorum partis nostrae tres turmas inopinum aggressum paucissimos trucidasse, inter quos strato tribuno, unum rapuisse vexillum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIIII, 3장 1:1)
Sed ille avidae semper ad ulteriora cupiditatis, parvi habitis vetantium dictis, et increpitis optimatibus, quod ob inertiam otiique desiderium, amitti suaderent prope iam parta regna Persidis, flumine laeva relicto, infaustis ductoribus praeviis, mediterraneas vias arripere citato proposuit gradu.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIIII, 7장 3:1)
Unde caesi ad internecionem exercitus nostri, capti militares aliquotiens numeri, urbes excisae, rapta munimenta vel diruta, provinciae gravibus impensis exhaustae, et ad effectum tendentibus minis, cuncta petebantur a Persis, ad usque Bithynos et litora Propontidis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 4장 24:1)
Quibus id mandaverat princeps, ut Lucillianum, socerum suum post depositum militiae munus, digressum ad otium, morantemque eo tempore apud Sirmium, oblatis magisterii equitum et peditum codicillis, quos eisdem tradiderat, properare Mediolanum urgerent, res firmaturum ancipites, et (quod magis metuebatur), si casus novi quidam exsurgerent, opponendum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 8장 9:1)
et Arbitionem ex consule, agentem iam dudum in otio, ad se venire hortatus est, ut Constantiniani ducis verecundia truces animi lenirentur, neque secus evenit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 9장 4:2)
Quo instante urbs sacratissima otio copiisque abundantius solito fruebatur, et ambitioso ponte exsultat quem ipse, iudicio principum maximorum, et magna civium laetitia dedicavit, ingratorum, ut res docuit apertissima.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 3장 3:2)
Per omnia enim civitatis membra, quae diversorum principum exornarunt impensae, nomen proprium inscribebat, non ut veterum instaurator, sed conditor.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 3장 7:2)
Aedificia erigere exordiens nova, vel vetusta quaedam instaurans, non ex titulis solitis parari iubebat impensas, sed si ferrum quaerebatur, aut plumbum, aut aes aut quicquam simile, apparitores immittebantur, qui velut ementes diversas raperent species, nulla pretia persolvendo, unde accensorum iracundiam pauperum, damna deflentium crebra, aegre potuit celeri vitare digressu.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 3장 10:1)
Eisdemque restituta omni praeter partem exiguam, impensam militibus fessis, mersam difficultatibus summis antehac civitatem, sed subito, quam salus sperari potuit recreatam, in ovantis speciem laetissimus introiit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 8장 8:1)
Quidam detestantes ut venena doctrinas, Iuvenalem et Marium Maximum curatiore studio legunt, nulla volumina praeter haec in profundo otio contrectantes, quam ob causam non iudicioli est nostri.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 4장 14:1)
Enim vero siqui vetus in commilitio principis recens digressus fuerit in otium ut aevi provecti, ille tali praesente coetu . . . mirionum . . . cantilenae praesul existimatur:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 4장 20:1)
Stachao quidam nomine popularis eorum, ut in otio nostra peragrando licentius agebat quaedam vetita legibus, inter quae illud potius eminebat, quod provinciam omni fallaciarum via prodere conabatur, ut indicia docuere verissima:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 6장 3:1)
solutus sacramento Palladius, destitutusque fastu quo tumebat, discessit ad otium.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 6장 25:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION