라틴어 문장 검색

libidinosum igitur et iracundum et anxium et timidum censemus esse sapientem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 57:5)
quo modo autem, si naturalis esset ira, aut alius alio magis iracundus esset, aut finem haberet prius quam esset ulta, ulciscendi lubido, aut quemquam paeniteret, quod fecisset per iram?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 79:4)
Qui autem natura dicuntur iracundi aut misericordes aut invidi aut tale quid, ei sunt constituti quasi mala valetudine animi, sanabiles tamen, ut Socrates dicitur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 80:4)
In leone cataphagae nascuntur et imperiosi;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 39:23)
Et ego iracundus sum, et tu libidinosus:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 94:13)
Haec iracundos admonebit fabula Impune potius laedi quam dedi alteri.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Equus et aper.9)
Utque cothurnatum cecidisse Lycophrona narrant, Haereat in fibris fixa sagitta tuis . Aut Iacer in silva manibus spargare tuorum, Sparsus ut est Thebis angue creatus avo . Perque feros montes tauro rapiente traharis , Ut tracta est coniunx imperiosa Lyci . Quodque suae passa est paelex invita sororis, Excidat ante pedes lingua resecta tuos . Conditor ut tardae ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 25:1)
vox iracunda minaxque plenaque terroris rauco de gutture fertur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 39:5)
At quibus ingenium est inmansuetumque ferumque, Armeniae tigres iracundique leones cumque lupis ursi, dapibus cum sanguine gaudent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:7)
ceditur et caecis et quos praetexta verendos virgaque cum verbis imperiosa facit, si mihi non parcis, fortunae parcere debes:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 616)
Sic intellegimus non ansam habere Biblia imperiosi anthropocentrismi, quippe qui ceteras creaturas neglegat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 89:8)
nam saepe est quibus in rebus alius ne iratus quidem est, Quum de eadem causa est iracundus factus inimicissimus.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 3, scene 135)
Ecce autem tu quoque proterve iracundus es.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 3, scene 5107)
Nam ut hic laturus hoc sit, si ipsam rem ut siet resciverit, Non edepol clam me est, quum hoc quod levius est tam animo iracundo tulit:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 179)
caelum ipsum petimus stultitia neque per nostrum patimur scelus iracunda Iovem ponere fulmina.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 313)

SEARCH

MENU NAVIGATION