라틴어 문장 검색

Illa silet primo, patriisque in vultibus haerens aestuat et tepido suffundit lumina rore.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 40:2)
Udisque paludibus exit, oblitus et spumis et sparsus sanguine rictus, fulmineus, rubra suffusus lumina flamma.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 44:9)
nec meus ullius crimina versus habet, candidus a salibus suffusis felle refugi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1249)
littera suffusas quod habet .maculosa lituras, laesit opus lacrimis ipse poeta suum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 110)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
illic Alcides, spoliatis Gadibus hospes Arcadiae, fulvo aere riget, gemini quoque fratres corrupta de matre nothi, Ledeia proles nocturnique equites, celsae duo numina Romae, inpendent retinente veru, magnique triumphi nuntia suffuso figunt vestigia plumbo, adsistunt etiam priscorum insignia regum, ros, Italus, Ianusque bifrons, genitorque Sabinus, Saturnusque senex, maculoso et corpore Picus, coniugis epotum sparsus per membra venenum.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권76)
Atque illum talis iactantem pectore curas tristior et lacrimis oculos suffusa nitentis adloquitur Venus:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 17:2)
at si virgineum suffuderit ore ruborem, ventus erit;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 15:3)
rigidi vero et extenti, aut languidi et torpentes, aut stupentes, aut lascivi et mobiles, et natantes et quadam voluptate suffusi, aut limi et, ut sic , , aut poscentes aliquid pollicentesve nunquam esse debebunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 223:1)
adeo illi ex alto suffusus est rubor.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 11 1:4)
Solium deinde inlatum est, in quo diu iacuit et calda subinde suffusa paulatim defecit, ut aiebat, non sine quadam voluptate, quam adferre solet lenis dissolutio non inexperta nobis, quos aliquando liquit animus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 77 9:3)
Non suffundebatur aqua nec recens semper velut ex calido fonte currebat, nec referre credebant, in quam perlucida sordes deponerent.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 9:3)
detrahetur caro et suffusus sanguis discurrensque per totum;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 25:4)
Illud melius, occupare ante quam rogemur, quia, cum homini probo ad rogandum os concurrat et suffundatur rubor, qui hoc tormentum remittit, multiplicat munus suum.
(세네카, 행복론, Liber II 4:3)
ad peiores nuntios subriguntur pili et rubor ad improba verba suffunditur sequiturque vertigo praerupta cernentis.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 8:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION