라틴어 문장 검색

Is genus indocile ac dispersum montibus altis composuit legesque dedit Latiumque vocari maluit, his quoniam latuisset tutis in oris.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 14:7)
Ibi haec incondita solus montibus et silvis studio iactabat inani:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA II.3)
mox reficit rates quassas indocilis pauperiem pati.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 16)
hac arte Pollux et vagus Hercules enisus arcis attigit igneas, quos inter Augustus recumbens purpureo bibet ore nectar, hac te merentem, Bacche pater, tuae vexere tigres indocili iugum collo trahentes, hac Quirinus Martis equis Acheronta fugit, gratum elocuta consiliantibus Iunone divis:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 33)
haec et quae poterunt reditus abscindere dulcis eamus omnis exsecrata civitas aut pars indocili melior grege;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1614)
hebetes vero et indociles non magis secundum naturam homines eduntur quam prodigiosa corpora et monstris insignia, sed hi pauci admodum fuerunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 31:1)
nam meo quidem indicio illa est urbanitas, in qua nihil absonum, nihil agreste, nihil inconditum, nihil peregrinum neque sensu neque verbis neque ore gestuve possit deprehendi;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 215:1)
Quibus ille domi exercitus est, sive uxorem eius reminiscimur moribus feram, lingua petulantem, sive liberos indociles et matri quam patri similiores.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 27:2)
iura per patris cineres qui inconditi sunt, iura per patris memoriam;
(세네카, Controversiae, book 7, chapter pr 7:3)
Ille deus est, non qui paucas boves, sed qui per totum orbem armenta dimisit, qui gregibus ubique passim vagantibus pabulum praestat, qui pascua hibernis aestiva substituit, qui non calamo tantum cantare et agreste atque inconditum carmen ad aliquam tamen observationem modulari docuit, sed tot artes, tot vocum varietates, tot sonos alios spiritu nostro, alios externo cantus edituros commentus est.
(세네카, 행복론, Liber IV 27:1)
nam in causa non fuisse feritatem accolarum eo apparet, quod maxime tunc trucibus et inconditis Galliae populis se inter- posuerunt.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 43:5)
quem barbarorum inconditus et barbaris quoque humanioribus gravis fremitus circumsonat.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 116:3)
Aliorum omnium non consilia, sed fraudes et insidiae et motus animorum inconditi sunt, quos casibus adnumerat ;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 47:2)
novi ego ingenium viri indocile:
(세네카, Thyestes 204:1)
non indociles lugere sumus.
(세네카, Troades 85:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION