도구

도구

라틴어 문장 검색

inebriare vinum forsitan nesciebat.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 8:26)
Loth, amicus Dei, in monte salvatus et de tot millibus populis solus iustus inventus inebriatur a filiabus suis;
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 8:31)
Revera non poterat Deus conditum ei merum mittere et ex oleo cibos et carnes confusione mutatas?
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 9:4)
"domini inebrians perquam optimus"
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam9)
Sicera Hebraeo sermone omnis potio nuncupatur, quae inebriare potest, sive illa fermento conficitur sive pomorum suco aut favi decoquuntur in dulcem et barbaram potionem aut palmarum fructus exprimantur in liquorem coctisque frugibus aqua pinguior colatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 11:9)
Quidquid inebriat et statum mentis evertit, fuge similiter ut vinum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 11:10)
"Inebriatus est,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:21)
"somnum rixa facit, sed quamvis improbus annis atque mero fervens, cavet hunc, quem coccina laena vitari iubet et comitum longissimus ordo, multum praeterea flammarum et aenea lampas;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III112)
inguinis et capitis quae sint discrimina, nescit grandia quae mediis iam noctibus ostrea mordet, cum perfusa mero spumant unguenta Falerno, cum bibitur concha, cum iam vertigine tectum ambulat et geminis exsurgit mensa lucernis.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI154)
nec derit qui te per compita quaerat nolentem et miseram vinosus inebriet aurem, illos ergo roges quidquid paulo ante petebas a nobis, taceant illi.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX56)
sed procul extensum petulans quatit hostia funem Tarpeio servata Iovi frontemque coruscat, quippe ferox vitulus templis maturus et arae spargendusque mero, quem iam pudet ubera matris ducere, qui vexat nascenti robora cornu, si res ampla domi similisque adfectibus esset, pinguior Hispulla traheretur taurus et ipsa mole piger nec finitima nutritus in herba, laeta sed ostendens Clitumni pascua sanguis iret et a grandi cervix ferienda ministro ob reditum trepidantis adhuc horrendaque passi nuper et incolumem sese mirantis amici.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII2)
Gravabar, inquit, vino cui aqua non fuisset admixta, id est mero.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 5:3)
Nam si quis aconitum nesciens hauserit, non nego haustu eum meri plurimi solere curari.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 5:2)
Ideo ergo non inebriat mustum in quo est sola dulcedo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 17:3)
gemmaeque capaces Excepere merum, sed non Mareotidos uvae, Nobile sed paucis senium cui contulit annis Indomitum Meroe cogens spumare Falernum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 2:34)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION