라틴어 문장 검색

Estis, io, superi, nec inexorabile Clotho volvit opus, videt alma pios Astraea Iovique conciliata redit dubitataque sidera cernit Gallicus, es caelo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici1)
Iamque in fine dies et inexorabile pensum deficit, hic maesti pietas me poscit Etrusci, qualia nec Siculae moderantur carmina rupes nec fati iam certus olor saevique marita Tereos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum62)
gentisne canam primordia dirae, Sidonios raptus et inexorabile pactum legis Agenoreae scrutantemque aequora Cadmum?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권2)
Ipse, datum quotiens intereisoque tumultu conticuit stupefacta domus, solatur Adrastus adloquiis genitorem ultro, nune fata recensens resque hominum duras et inexorabile pensum, nune aliam prolem mansuraque numine dextro pignora, nondum orsis modus, et lamenta redibant.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권13)
Nulla homini maior poena est quam infelicitas.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 419)
Tamquam si habens imperatorem alterum appelles, nonne maximam et inexorabilem offensam contrahes eius quem habuisti, etiam ipsi timendam quem appellasti?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 34장 2:2)
Apparatus etiam ex ea parte consortes, qua ad scaenam a templis et aris et illa infelicitate turis et sanguinis inter tibias et tubas itur duobus inquinatissimis arbitris funerum et sacrorum, dissignatore et haruspice.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 10장 1:2)
de aliena infelicitate contristantur, de aliena felicitate laetantur.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:12)
Siquidem totam illam prouinciam, iuxta sui nominis sacramentum, a longa iniquitate atque infelicitate liberatam, ad fidem et opera iustitiae, ac perpetuae felicitatis dona perduxit, accepitque sedem episcopatus in ciuitate Domnoc;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XV.14)
leges rem surdam, inexorabilem esse, salubriorem melioremque inopi quam potenti, nihil laxamenti nec veniae habere, si modum excesseris;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 29:1)
primores patrum, sive culpa sive infelicitate imperatorum tam ignominiosa clades accepta esset, censuere non exspectandum iustum tempus comitiorum, sed extemplo novos tribunos militum creandos esse, qui kalendis Octobribus magistratum occiperent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 102:1)
et infelicitatem suam in liberis graviorem quod alter superesset censebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 636:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION