라틴어 문장 검색

Ipsa se in omnibus, in adversis et prosperis, in laetis et tristibus, in iucundis et amaris, praebet aequalem;
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:2)
solus Ionathas qui solus iustius poterat invidere, patri resistendum putavit, deferendum amico, praebendum in tanta adversitate consilium, et amicitiam regno praeferens:
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:12)
Volebam ei aliquando aliquid de his temporalibus, quia iam infirmabatur, praebere solatium;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:14)
In hac igitur amicitia nostra quam exempli gratia inservimus, si quid cernitis imitandum, ad vestrum id retorquete profectum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:30)
Dum in hoc narrationis contextu sermo de Cupidine nasceretur, praefatae narrationi, meorum verborum parenthesi syncopatae, tenorem hujus quaestionis inserui.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 35:21)
Ne te gulosae Scylla voraginis [0471A] Mergat profunda nocte libidinum Praebe palato frena modestiae, Ventri tributum solve modestius, Imbrem Lyaei semita gutturis Libet modeste Bacchica pocula:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 66:1)
Sic Turcis saepe a ponte hoc et a porta per quam postea urbs est tradita, quae sursum in montanis sita exitum praebebat, ad nocendum populis egredientibus, principes exercitus consilium inierunt, quatenus Tankradus illic locato praesidio [0464A] custodiam ageret, et ab utraque porta Turcos egredi audentes repente reprimeret;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 90:1)
Tandem ab hac contradictione a rege et domino patriarcha correcti et placati, assensum in universis praebuerunt quae illis ad salutem Christianorum potiora videbantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 56:14)
» Quidam tamen clerici causam convertunt, quia principaliterfaciunt et dicunt verba pro humano commodo et pro bonis præbendis, etsecundario pro Dei servitio, quod facere non debent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 77:8)
» Importuna enimest narratio tua, quando tibi non præbetur auditus, et est quasi musicain luctu.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 101:14)
"Ubi non est auditus, noneffundas sermonem, et importune nolli extolli in sapientia tua, " importunaest enim narratio tua, quia tibi non præbetur auditus, et est quasimusicain luctu;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 18:8)
Usus ergo ad studium necessarius est, qui præbet facilem viam inqualibet arte, unde versus:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 69:3)
si junxeris artibus usum, Difficilem facilem præbet in arte viam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 69:5)
Gratias ago Deo, qui primus est sine principio, a quo bonorum omnium estprincipium, finis sine fine, totius boni complementum, sapiens qui sapientiamet rationem præbet homini, qui nos sua aspiravit sapientia et suaerationis admirabili illustravit claritate et multiformi sancti spiritussui ditavit gratia.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 2:2)
Etsic anus artificiosa dictis fidem praebuit, et quem promisit reduxit iuvenemet sic eos associavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:47)

SEARCH

MENU NAVIGATION