라틴어 문장 검색

O rem ridiculam, Cato, et iocosam dignamque auribus et tuo cachinno.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 561)
res est ridicula et nimis iocosa.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 563)
Si, Mimnermus uti censet, sine amore iocisquenil est iucundum, uiuas in amore iocisque.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0638)
Oderunt hilarem tristes tristemque iocosi,sedatum celeres, agilem nauumque remissi;
(호라티우스의 첫번째 편지, 1843)
O imatatores, seruom pecus, ut mihi saepebilem, saepe iocum uestri mouere tumultus!
(호라티우스의 첫번째 편지, 1911)
Fescennina per hunc inuenta licentia morem uersibus alternis opprobria rustica fudit,libertasque recurrentis accepta per annoslusit amabiliter, donec iam saeuos apertamin rabiem coepit uerti iocus et per honestasire domos impune minax.
(호라티우스의 두번째 편지, 163)
eripuere iocos, uenerem, conuiuia, ludum;
(호라티우스의 두번째 편지, 231)
liberius sidixero quid, si forte iocosius, hoc mihi iuriscum venia dabis:
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장57)
dein Gnatia Lymphisiratis exstructa dedit risusque iocosque,dum flamma sine tura liquescere limine sacropersuadere cupit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장63)
Canidiae dentis, altum Saganae caliendrumexcidere atque herbas atque incantata lacertisvincula cum magno risuque iocoque videres.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장22)
est brevitate opus, ut currat sententia neu seinpediat verbis lassas onerantibus auris, et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso,defendente vicem modo rhetoris atque poetae,interdum urbani, parcentis viribus atqueextenuantis eas consulto.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장10)
haec mea cura est,nequid tu perdas neu sis iocus.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장23)
"Quid quod materiam praebet causasque iocorum omnibus hic idem, si foeda et scissa lacerna, si toga sordidula est et rupta calceus alter pelle patet, vel si consuto vulnere crassum atque recens linum ostendit non una cicatrix?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III62)
certe modico contentus agebas vernam equitem, conviva ioco mordente facetiis et salibus vehemens intra pomeria natis.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX4)
Et, ut primum de servis loquamur, iocone an serio putas esse hominum genus quod di inmortales nec cura sua nec providentia dignentur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION